Powrót naszego Pana – str. 19
Pojawienie się nowego Władcy i panowanie Jego na sprawiedliwości opartej odpłaty, będzie stopniowo rozpoznawane. Zupełne objawienie czyli apokalipsa będzie miało miejsce przy końcu burzy, kiedy wszystkie serca w pokorze się złamią, „każde kolano ukłoni się i każdy język wysławiać będzie Boga”.
O tym świadczy Pan, gdy mówi: „Kto zwycięży i zachowa aż do końca uczynki moje, dam mu zwierzchność nad narodami, i będzie ich rządził laską żelazną; jako statki garncarskie skruszone będą, jakom i ja wziął od Ojca mego”. Obj. 2:26, 27. O tym samym wspomina Psalmista, gdy mówi: “Tać jest sława wszystkich świętych Jego – aby wykonywali sąd według prawa zapisanego” Psalm 149:9. Jest rzeczą widoczną przeto, że kościół chociaż nieobecny na świecie w czasie ucisku w tym zrozumieniu, że poddany będzie zmianie z ludzkiej natury na Boską, to jednak obecny będzie w niej z Chrystusem w charakterze wykonawców Boskiej sprawiedliwości, druzgocząc w proch obecny porządek rzeczy i gotowy uzdrawiać serca ludzkości tak prędko, jak prędko przełamią się one w swojej pysze i przygotują na Balsam z Galaad”.
CZAS „PAROUSIA”
Zapewne nie jeden się zdziwi, gdy się dowie, że jest wiele dowodów Pisma Św., które wykazują, że my już znajdujemy się w czasie obecności (parousia) Syna Człowieczego – że już żyjemy „za dni Syna Człowieczego”. Niektórzy może powiedzą: „Gdzie jest obietnica (dowód) Jego (parousia) obecności, kiedy wszystko tak trwa, jak od początku stworzenia? Apostoł Piotr przepowiedział, że niektórzy tak będą zapytywali dziwiąc się i niedowierzając, aby już mogli być w czasie obecności Syna Człowieczego, nie mając żadnego widocznego znaku, gdyż rzeczy idą zwykłym trybem (2Piotra 3:4).