2 tom paruzyjny – wykład IX – str. 295
Człowiek grzechu – Antychryst
zmiany wśród generałów i zarządców szybko upadającego cesarstwa uczyniły biskupa Rzymu najstabilniejszym i najbardziej poważanym urzędnikiem na tamtych terenach. Do stopniowego wzrostu prestiżu jego urzędu przyczyniło się tak przeniesienie konkurencyjnego splendoru dworu cesarskiego do Konstantynopola, jak i szacunek, który wzbudzała sama nazwa Rzymu na całym świecie.
Jako przykład można tu wspomnieć historię najazdu Wandalów na Rzym w 455 r. n.e. Miasto zostało złupione, a cała okolica była spustoszona i uciśniona. Okoliczności te wykorzystał Leon, biskup Rzymu, aby oznajmić tak barbarzyńcom, jak i Rzymianom, swe przekonanie o przynależnym mu prawie do sprawowania duchowej zwierzchności. Do nieokrzesanych barbarzyńców, pozostających pod wrażeniem wspaniałości i bogactwa, które zastali w Rzymie, Leon, przywdziawszy pontyfikalne szaty, zwrócił się: „Strzeżcie się! Oto ja jestem następcą św. Piotra, któremu Bóg powierzył klucze królestwa niebieskiego i którego kościoła nie przemogą bramy piekielne; jestem żyjącym przedstawicielem Boskiej władzy nad ziemią. Jestem Cezarem, panującym w miłości Cezarem chrześcijańskim, któremu winni się poddać wszyscy chrześcijanie. W mojej mocy jest przekleństwo piekła i błogosławieństwo niebios. Uwalniam wszystkich poddanych od zobowiązań wobec króla. Z Boskiego upoważnienia daję i odbieram trony i zwierzchność wśród chrześcijan. Strzeżcie się, abyście nie zbezcześcili dziedzictwa udzielonego mi przez waszego niewidzialnego króla. Zaiste, padnijcie przede mną na kolana i módlcie się, aby nie przyszedł na was gniew Boży.”
Szacunek dla miejsca i nazwy aktywnie działał na korzyść biskupa Rzymu, który wkrótce począł rościć sobie pretensje do wyższości wobec wszystkich innych biskupów, a także zarządców i władców. Niebawem też jego ambicją stało się władanie nie tylko w sprawach kościelnych, ale i w świeckich. Twierdził, że Kościół Rzymski ma prawo do koronowania i detronizowania, do mianowania i obalania wszystkich władców dawnego Imperium Rzymskiego, że otrzymując takie prawo i dziedzictwo od samego Boga ma moc