2 tom paruzyjny – wykład VII – str. 232
Równolegle dyspensacje
Od śmierci Jakóba do wyjścia Izraela z Egiptu 198 lat
Izraelici na puszczy 40 lat
Podział ziemi 6 lat
Okres Sędziów 450 lat
Okres Królów 513 lat
Okres spustoszenia 70 lat
Od pierwszego roku Cyrusa do 1 r. n.e 536 lat
Razem od śmierci Jakóba do początku naszej ery 1813 lat
Od 1 roku n.e. do ukrzyżowania na wiosnę
roku 33 według żydowskiej rachuby
kościelnej* upłynęły pełne 32 lata
Całkowity czas oczekiwania Izraela na
królestwo, okres łaski i uznania przez Boga 1845 lat
Aby znaleźć miarę dwójnasobu, czyli moment, kiedy łaska miała się zacząć i zaczęła powracać do Izraela cielesnego, a zarazem zakończyła się dla nominalnego Izraela duchowego, liczymy tysiąc osiemset czterdzieści pięć (1845) lat od wiosny 33 r. n.e. i otrzymujemy w ten sposób datę Wielkanocy roku 1878. Ponowne odradzanie się Izraelitów w latach od 1878 do 1915 (koniec Czasów Pogan), pod łaską Króla, którego niegdyś odrzucili, a który w tym czasie zostanie już przez nich uznany, ma długość odpowiadającą trzydziestosiedmioletniemu okresowi upadania – od dnia, w którym ich dom pozostał pusty, w roku 33 n.e. aż do całkowitego odrzucenia ich jako narodu w roku 70.
Zastanawialiśmy się już nad wieloma nader ciekawymi równoległościami pomiędzy cieniem – Wiekiem Żydowskim, a rzeczywistością, czyli pozafigurą – Wiekiem Ewangelii. Powyżej wykazaliśmy jeszcze jedną: długość jednego wieku dokładnie odpowiada długości drugiego – Kościół Wieku Ewangelii jest powoływany podczas żydowskiego mishneh,
* Żydowski rok kościelny rozpoczynał się na wiosnę; Święto Przejścia obchodzono piętnastego dnia pierwszego miesiąca każdego nowego (kościelnego) roku.