6 tom paruzyjny – wykład I – str. 17

WYKŁAD I

„NA POCZĄTKU”

RÓŻNE POCZĄTKI – ZIEMIA BYŁA – PORZĄDEK TYGODNIA STWORZENIA – DŁUGOŚĆ DNI EPOKOWYCH – PROF. DANA PRZYZNAJE, ŻE PRZYPUSZCZENIA NAUKOWCÓW SĄ BEZPODSTAWNE – STAŁOŚĆ GATUNKÓW PRZECZY TEORII EWOLUCJI – GOŁĘBIE DARWINA – TEORIA KOSMOGONII – WIERNE ŚWIADECTWA PROF. SILLIMANA I DANA – PIERWSZY EPOKOWY DZIEŃ STWORZENIA – DRUGI – TRZECI – CZWARTY – PIĄTY – SZÓSTY – CZŁOWIEK, PAN ZIEMI, STWORZONY W ZARANIU SIÓDMEJ EPOKI – WYCIĄG Z DZIEŁA SIR J. W. DAWSONA (DOKTORA PRAW, CZŁONKA TOWARZYSTWA KRÓLEWSKIEGO) PT. „SPOTKANIE GEOLOGII I HISTORII” – SIÓDMY DZIEŃ EPOKOWY TYGODNIA STWORZENIA – JEGO DŁUGOŚĆ – ODPOCZYNEK – JEGO CEL I WYNIK – WIELKI JUBILEUSZ NIEBIESKI I ZIEMSKI MAJĄCY NASTĄPIĆ NA JEGO KOŃCU.

      Wiele jest środków, jakimi posługuje się Jahwe, i niezliczone są Jego posłannictwa współdziałające z różnymi aspektami Jego stworzenia, lecz za nimi wszystkimi stoi Jego osobista twórcza mądrość i moc. On sam jest Stworzycielem, i jak zapewnia nas Pismo Święte – „doskonałe jest dzieło Jego”. Może On dozwalać, aby źli aniołowie i źli ludzie wypaczali Jego doskonałe dzieło i źle się z nim obchodzili, ale zapewnia nas, że nie na długo dane będzie złu szkodzić i psuć, i że w końcu, gdy powstrzyma i zniszczy zło, zrozumiemy, że dozwolił On na nie w celu wypróbowania, doświadczenia, oczyszczenia, wygładzenia i sprawienia, by Jego świętość, miłosierny charakter i plan zajaśniały przed obliczem całego inteligentnego stworzenia.

      Kiedy czytamy w 1 Księdze Mojżeszowej: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię”, musimy pamiętać, że ten początek odnosi się nie do wszechświata, lecz jedynie do naszej planety. Wtedy to „wespół śpiewały gwiazdy zaranne” i wszyscy anielscy synowie Boży

poprzednia stronanastępna strona