Co to jest piekło?

CZY WIESZ:

Że chociaż niektórzy zaprzeczają istnieniu piekła, Biblia o nim jasno naucza, tak w Starym Testamencie jak i w Nowym Testamencie?

Że wielu źle rozumie ten przedmiot, a niektórzy dotąd podtrzymują pogańską doktrynę o wiecznych mękach przeniesioną do chrześcijaństwa na początku Średniowiecza, wierząc tym samym w piekło Średniowiecza zamiast w piekło Biblii?

Że jest ważną rzeczą poznanie przez wszystkich i gruntowne zbadanie nauk biblijnych o piekle?

Że jedynym słowem w Starym Testamencie, z którego przetłumaczono słowo piekło jest słowo sheol, któremu w Nowym Testamencie odpowiada słowo hades?

Że w Autoryzowanym przekładzie Biblii (A.V. Bible) słowa sheol i hades są przetłumaczone 41 razy na piekło, 32 razy na grób i 3 razy na dół, i że często, gdy są tłumaczone na słowo piekło, to na marginesie jest zaznaczone „czyli grób” lub odwrotnie (Ps. 49:16; 55:16; 86:13; Izaj. 14:9; Jon. 2:3; 1 Kor. 15:55; Obj. 20:13)?

Że tłumacze Revised Version Bible (zobacz także RSV) unikali tej spornej kwestii, pozostawiając słowa sheol i hades nie przetłumaczone?

Że w przeciwieństwie do myśli, iż piekło jest miejscem ognia, tortur, krzyków, itp., Biblia mówi „Nie masz żadnej pracy, ani myśli, ani umiejętności, ani mądrości w grobie [sheol], do którego ty idziesz”. „W śmierci nie masz pamiątki o tobie, a w grobie [sheol] któż cię wyznawać będzie?” „Nie grób [sheol] wysławia cię, ani śmierć chwali cię” (Kazn. 9:10; Ps. 6:6; Izaj. 38:18)?

Że dobrzy jak i źli ludzie w chwili śmierci idą do sheol [piekła], na przykład: Jakub zstąpił do sheol (1 Mojż. 37:35); Ijob prosił, ażeby mógł się ukryć w sheol i pozostać tam, aż do zmartwychwstania (Ijob 14:13)?

Że Jezus „wylał na śmierć duszę swoją” (Izaj. 53:10,12; Mat. 26:38) i zstąpił do piekła, lecz „nie została dusza jego [Jego istota] w piekle” (Ps. 16:10; Dz.Ap. 2:27,31)?

Że w języku staroangielskim słowo hell (piekło) oznacza ukryć lub przykryć a helling potatoes znaczy kłaść ziemniaki do dołu, helling a house znaczy pokrywać dach dachówką lub słomą, itd. I że dlatego słowo hell (piekło) było właściwie użyte do oznaczenia tajemniczego lub zakrytego stanu śmierci, a nie odnosiło się ono do żadnego miejsca tortur, aż przypisali mu to znaczenie teolodzy Średniowiecza?

Że zgodnie z powyższym, słowo piekło (sheol lub hades) oznacza stan śmierci w nieświadomości i w zapomnieniu, do którego wszystkie dusze, dobre i złe, idą w chwili zgonu, a z którego jedynie może każdego wybawić przebudzenie ze śmierci?

Że gdy Bóg powiadomił Adama o karze za grzech, to nie powiedział „dnia którego jeść będziesz z niego, będziesz żył w wiecznych mękach”, lecz On powiedział mu prawdę: „śmiercią umrzesz [tzn. przestaniesz żyć]” (1 Mojż. 2:17)?

Że Adam umarł w tym samym (tysiącletnim – 2 Piotra 3:8; Ps. 90:4) dniu, w którym zjadł owoc zakazany?

Że szatan sprzeciwiając się Bogu skłamał (Jan 8:44), mówiąc: „Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie” (1 Mojż. 3:4). Tym kłamstwem od tego czasu zwiódł wielu doprowadzając ich do wierzenia, że śmierć nie jest rzeczywistą śmiercią, lecz że z chwilą śmierci zaczyna się życie i nie czekając na dzień zmartwychwstania idzie się bezpośrednio do nieba lub na wieczne męki. Natomiast Biblia jasno stwierdza, że „umarli o niczym nie wiedzą”; że „umarli nie będą chwalili Pana ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia”; albo „będąli zacni synowie jego, tego on nie wie, jeźli też wzgardzeni on nie baczy”. A Abraham i Izrael (Jakub) znajdując się w sheol „nic o nas nie wiedzą” (Kazn. 9:5; Ps. 115:17; Ijob 14:21; Izaj. 63:16)?

Że Biblia jasno oświadcza, iż „dusza która grzeszy, ta umrze” (Ezech. 18:4,20); że „zapłata za grzech jest śmierć [wygaśnięcie życia – nie życie w mękach], ale „dar z łaski Bożej jest żywot wieczny [którego to daru Bóg nie da złym – 1 Jana 3:15; 5:12] w Chrystusie Jezusie” (Rzym. 6:23; Dz.Ap. 4:12)?

Że „tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy kto weń wierzy nie zginął [tj. wiecznym ustaniem życia], ale miał żywot wieczny”. „Człowiek Chrystus Jezus, który dał samego siebie na okup [równoważną cenę] za wszystkich [za Adama i jego potomstwo], co jest świadectwem czasów jego” (Jan 3:16; 1 Tym. 2:4-6)?

Że gdyby karą Adama i jego potomstwa były wieczne męki, to Jezus musiałby być męczony przez całą wieczność, ażeby zapłacić ten dług, a ponieważ „zapłata za grzech jest śmierć”, „Chrystus umarł za grzechy nasze”, On skosztował śmierci za wszystkich ludzi i „z martwych wzbudzony jest” (1 Kor. 15:3,4; Żyd. 2:9; Rzym. 5:6-10; Kol. 1:18; Obj. 1:18)?

Że Jezus podczas Swego pobytu na ziemi powiedział: „nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba” (Jan 3:13; Dz.Ap. 2:34)?

Że Biblia mówi, iż umarli tak dobrzy jak i źli „śpią” (2 Piotra 3:4; 2 Król. 21:17,18; Jan 11:11-14; 1 Tes. 4:13-17) w sheol albo hades, to znaczy w stanie zapomnienia i nieświadomości, oczekując na wzbudzenie; „bo jeźlić zmartwychwstania nie masz … Zatem i ci poginęli którzy zasnęli w Chrystusie” (1 Kor. 15:13-18)?

Że Bóg przez Chrystusa odkupił wszystkich nie od wiecznych tortur, ale „z ręki grobu [sheol]” (Oz. 13:14), ażeby nie powstali wcześniej, aż ich Chrystus zawezwie w przebudzeniu zmartwychwstania podczas Swego Powtórnego Adwentu (Jan 14:3; 1 Kor. 15:21-23,52), gdy (lecz nie wcześniej) Święty Paweł i inni otrzymają swoje korony żywota i swoje nagrody (2 Tym. 4:8; 1 Piotra 1:5; 5:4; Łuk. 14:14)?

Że ostatecznie „wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego [Jezusa] i pójdą [wyjdą]” (Jan 5:28,29). Że gdy sheol lub hades w ten sposób wyda wszystkich śpiących w śmierci Adamowej, to sheol lub hades, przestanie istnieć na zawsze – „O grobie [sheol] będę skażeniem twojem”, a „śmierć i piekło [hades, także diabeł, bestia, fałszywy prorok i wszyscy niepoprawni źli] wrzucone są, w jezioro ogniste [ogień trawi wszystkie palne materiały wrzucane do niego i dlatego jest użyty w Biblii jako symbol zniszczenia]. Tać jest [przedstawia] wtóra śmierć [całkowite, zupełne i wieczne unicestwienie, z którego nigdy nikt nie powróci]” (Oz. 13:14; Obj. 19:20; 20:14,15; 21:8; Gal. 6:8; Żyd. 6:4-8; 10:26-31; 12:29; 1 Jana 5:16; Jud. 12,13)?

Że Sodoma i Gomora są wystawione przez Boga „na przykład, ognia wiecznego karanie ponosząc” (Jud. 7) – nie w tym znaczeniu, by ogień ten jeszcze się palił i nie był w stanie zniszczyć tych miast, ale w tym, że pogrążył je w wiecznym zniszczeniu, tak jak „ogień wieczny, który zgotowany jest dyjabłu i aniołom jego” spowoduje ich wieczne zniszczenie (Żyd. 2:14; Ezech. 28:19; Ps. 145:20; Mat. 25:41)?

Że słowo męczeni z Obj. 20:10 (por. 14:10,11) powinno być przetłumaczone na próbowani lub badani. Że złe czyny i nauki diabła, bestii i fałszywego proroka będą badane wiecznie przez sprawiedliwych i będą uznane jako sprawiedliwie i zasłużenie zniszczone (porównaj Izaj. 14:15-17)?

Że jest „wąska droga, która prowadzi do żywota” i jest „szeroka droga, która prowadzi [nie do zachowania w ogniu, lecz] na zatracenie” (Mat. 7:14,13)?

Że źli „pomstę (karę) odniosą, wieczne zatracenie” (2 Tes. 1:9); że oni „sami na się przywodząc prędkie zginienie” (2 Piotra 2:1,12); „których koniec jest zatracenie” (Filip. 3:19); „I pójdą ci na męki wieczne [nie na wieczne tortury, lecz na śmierć, bo „grzech będąc wykonany rodzi śmierć” (Jak. 1:15; 4:12). Wieczna śmierć jest wieczną karą]; ale sprawiedliwi [tylko oni będą posiadali życie – Jan 3:36; 1 Jana 5:12; Ps. 37] do żywota wiecznego” (Mat. 25:46)?

Że słowo gehenna z Nowego Testamentu jest także przetłumaczone na piekło; że jego odpowiednikiem w Starym Testamencie jest słowo ge-Hinnom – dolina Hinnom; że do tej doliny na zewnątrz Jerozolimy wyrzucano wszelkie odpadki miasta, które były niszczone bądź przez robaki, bądź przez ogień i siarkę; że gehenna, „gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie” (Mar. 9:43-48), przedstawia Wtórą Śmierć – nie w tym znaczeniu, by rzeczywiste robaki i ogień istniały tam wiecznie, lecz że zniszczenie złośników przez Boga jest pewne, zobrazowane przez to wszystko, co było wrzucane do doliny Hinnom, ulegając zupełnemu zniszczeniu, stoczone przez robaki i strawione przez ogień?

Że Bóg może „i duszę i ciało zatracić w piekielnym ogniu [gehenna]”; że „Każda dusza, któraby nie słuchała tego proroka [Chrystusa], będzie wygładzona z ludu”; że „Strzeże Pan [jedynie] wszystkich, którzy go miłują; ale wszystkich niepobożnych wytraci”, „aż się staną, jakoby ich nie było”; „gasną, jako knot gaśnie” (Mat. 10:28; Ezech. 18:4,20; Dz.Ap. 3:23; Ps. 145:20; Abd. 16; Izaj. 43:17).

Że Bóg jest sprawiedliwy (5 Mojż. 32:4) i będzie karał każdego grzesznika stosownie do jego winy (Mat. 12:36; Łuk. 12:47,48), lecz Jego sprawiedliwość zabrania Mu domagać się większej kary od zapowiedzianej, to jest śmierci? – „Izali człowiek [który, jeżeli nie jest upodlony, nie byłby w stanie torturować kota w ogniu nawet przez jedną minutę nie mówiąc o całej wieczności] może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?” „Niech będzie daleka… nieprawość od Wszechmocnego” (Ijob 4:17; 34:10)?

Że Bóg zabronił Izraelowi torturować dzieci w ogniu na cześć Molocha, potępiając takie postępowanie i nazywając je obrzydliwością, „ani to wstąpiło na serce moje” (3 Mojż. 18:21; 20:2-5; Jer. 19:5; 32:34,35)?

Że „Bóg jest miłością” i że On pragnie, abyśmy Go chwalili „w duchu i w prawdzie” z miłości do Niego, a nie z obawy przed karą obecną i przyszłą – „miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń [strach]” (1 Jana 4:8-12,16-21; Jan 4:24)?