Powrót naszego Pana – str. 28
Imię Jakób, było zmienione na Izrael, które oznacza „Książe u Boga” a potomkowie jego zostali przezwani Izraelitami, czyli narodem Księcia u Boga. Lecz poza figurą Izraela jest Chrystus, prawdziwy Książe u Boga; nie według ciała, lecz ducha; a domem Jego jest duchowy Izrael. (Dwunastu synów Jakóba najpierw odziedziczyło jego imię i błogosławieństwo, które przez nich przeszły na cały dom duchowego Izraela.) Jak figuralny dom miał Aarona za największego kapłana, tak prawdziwy dom ma większego kapłana, Pana naszego Chrystusa, Arcykapłana wyznania naszego. Jak cielesny dom miał kapłanów podległych Aaronowi, tak duchowy dom posiada „królewskie kapłaństwo” pod władzą Chrystusa, którym obietnice były uczynione, że będą królami i kapłanami Bogu, którzy będą królami na ziemi, po skończeniu teraźniejszego czasu ofiary. W ten sposób postępując można zauważyć, że wszystko, cokolwiek posiadał cielesny Izrael, również ma swój duplikat na wyższym poziomie w duchowym Izraelu, lecz tutaj nie będziemy wchodzili w szczegóły; dostatecznym zauważyć, że wiek Żydowski czyli okres łask cielesnego Izraela, zakończył się „żniwami” (okresem 40 lat), które rozpoczęły się od Chrystusa. Pierwsze 3 i pół roku były w celu doświadczenia narodu Żydowskiego, a kiedy ten naród został odrzucony, rozpoczęło się właściwe żniwo, czyli odłączenie pszenicy od plew. Był to zarazem czas ucisku, który zniszczył narodową egzystencję Izraela R.P. 70. Jak Wiek Żydowski zakończył się żniwami, tak i Wiek Ewangelii również się zakończy, co jest pokazane w przypowieści o pszenicy i kąkolu: Pszenica ma być zabrana do gumna a kąkol spalony – Mat. 13:14-30:36-43.
Jak podczas żniw cielesnego Izraela, nasz Pan był głównym żniwiarzem. Apostołowie Jego pomocnikami,