Powrót naszego Pana – str. 53
i przy świetle naszej pochodni Słowa Bożego może być spostrzeżoną.
Jak to już poprzednio widzieliśmy, Pismo Św. pokazuje nam, że Wiek Żydowski we wszystkich szczegółach był wzorem albo figurą Wieku Ewangelii. Mając to na uwadze, możemy sądzić porządek Boskiego zarządzenia co do „żniwa” tego wieku z zarządzeń Bożych w czasie „żniwa” Wieku Żydowskiego. Badając Wiek Żydowski możemy zauważyć, że półczwarta roku z ich „Żniw” było przeznaczonych jedynie na obwieszczenie Obecności Mistrza i danie możności ówczesnemu nominalnemu kościołowi przyjęcia Go za swego Mesjasza, a zakończyło się odrzuceniem nominalnego kościoła, od chwili śmierci naszego Pana. Wówczas nominalny system, czyli kościół, został odrzucony a prawdziwi Izraelczycy zostali powołani do społeczności z Panem. Powinniśmy zauważyć, że w tym samym czasie, gdy dom Izraelski został odrzucony, opustoszony, nasz Pan figuralnie ujął władzę króla, kiedy jechał na oślęciu, jako Król Żydowski. Porównując ten czas z wtórym Jego przyjściem, przychodzimy do wniosku, że zupełną władzę Króla królów powinien był objąć w czasie tych „Żniw”, to jest na wiosnę w 1878 roku. A tak, jak w pozafiguralnym czasie żniwa, pierwszym dziełem naszego Pana po objęciu królewskiego urzędowania było odrzucenie domu Izraelskiego, aby wybrać z niego prawdziwych Izraelitów, tak przez porównanie przychodzimy do wyrozumienia, że w obecnym czasie żniw, pierwszym dziełem naszego Króla jest odrzucenie nominalnego domu synów w celu, aby z niego wybrać „pszenicę”, klasę „wybranych”, swoich, od jednych krańców niebios kościelnych aż do drugich. (Mat. 24:31) Przez to odrzucenie nominalnego kościoła, i odezwę do wszystkich wybranych Jego: