Powrót naszego Pana – str. 59
„ABY ONI BEZ NAS NIE STALI SIĘ DOSKONAŁYMI” — Do Żydów 11:40
Przy tej sposobności nadmieniamy, że po zebraniu i uwielbieniu wybranych, jak to powyżej było przedstawione, nastąpi zmartwychwstanie świętych przeszłości – „Abrahama, Izaaka Jakóba i wszystkich świętych proroków”, których zmartwychwstanie będzie do doskonałej ludzkiej natury, którzy też będą postanowieni „książętami po wszystkiej ziemi”, widzialnymi od ludzi i przedstawicielami niewidzialnego, lecz wszechwładnego, duchowego Królestwa – uwielbionego Chrystusa. Zatem ci, wybrani przedstawiciele cielesnego Izraela będą w istocie rządzić światem i błogosławić go, jako przedstawiciele i kierownicy duchowego Izraela a naród Izraelski będzie pierwszym, który uzna ustanowionych od Boga przedstawicieli. – Psalm 45:17; Rzym. 11:25-31; Zach. 12:10.
Parousia naszego Pana, (obecność na ziemi,) rozpoczęła się od roku 1874 i trwać będzie aż do końca wieku Tysiąclecia. Wyraz ten parousia, nie odnosi się jedynie do tego małego okresu obecności w początkach Tysiąclecia, lecz parousia Chrystusa i Jego Kościoła trwać będzie całe tysiąc lat. Nawet epifania lub apokalupsis nie będą nagłym objawieniem chwalebnego światła. Słowa te nie oznaczają, by ludzkość miała oglądać osobę Pańską lub członków Jego Kościoła. Wspomnijmy na Jego słowa: „Jeszcze maluczko i świat mnie więcej oglądać nie będzie”. Przypomnijmy sobie, że Kościół ma być Jemu podobny. Kościół, który jest odblaskiem chwały i wyrażeniem istoty Jego (Ojca), Króla wieków nieśmiertelnego, niewidzialnego (1Tym. 1:17). Nie będzie bynajmniej potrzebnym dla świata, aby oglądał naturalnymi oczyma Pana i tych uwielbionych tak, jak nie jest teraz potrzebnym,