Cienie Przybytku – rozdział II – str. 37
Izraelici, Lewici i Kapłani
Najwyższy Kapłan nosił podobne szaty podczas sprawowania ofiar w Dniu Pojednania, a szaty chwały i piękności nakładał po dokonaniu pojednania.
NAMASZCZENIE KAPŁANA
Podobnie jak na głowę Aarona był wylany święty olej, tak nasza Głowa, Pan Jezus, był pomazany pozafiguralnym olejem – Duchem Świętym. Stało się to na brzegu Jordanu, kiedy poświęcił się, mając trzydzieści lat. Został wtedy pomazany „olejkiem wesela nad uczestników swoich” – jako Głowa wszystkich swych współdziedziców. Pewna miara Ducha Świętego jest dana każdemu członkowi, który poświęca się w ten sposób; ale Jemu Jahwe dał Ducha „nie pod miarą” – Jan 3:34. Św. Jan widział i zapisał, że nasz Najwyższy Kapłan był w ten sposób pomazany, a św. Piotr dodaje swoje świadectwo: „Jako Jezusa z Nazaretu pomazał Bóg Duchem Świętym i mocą” – Jan 1:32; Łuk. 4:1; Dz.Ap. 10:38.
Olej pomazania był wylewany tylko na głowę. Kapłani nie byli pojedynczo pomazywani*. Byli uważani za członków ciała najwyższego kapłana i otrzymywali namaszczenie w nim, jako ich głowie. Podobnie i pozafiguralni kapłani są uczestnikami Ducha Chrystusowego i tylko ci, którzy są w Chrystusie Jezusie, mają udział w pomazaniu pieczętującym wszystkich, którzy będą uznani za dziedziców Boskich obietnic i współdziedziców z ich Panem, Jezusem Chrystusem (Efez. 1:13, 14; 4:30).
Olej „ściekał… na podołek szat jego [najwyższego kapłana]” (Psalm 133:2), pokazując w ten sposób, jak wszyscy członkowie Ciała Chrystusowego mają być uczestnikami tego samego pomazania, co ich Głowa. „To pomazanie, któreście
____________________
* 2Moj. 30:30 mówi o pomazaniu Aarona i jego synów. W wersecie tym zawarta jest myśl, że każdy z kolejnych synów Aarona zajmujących urząd najwyższego kapłana miał być pomazany, tak jak i sam Aaron był pomazany na początku.