Cienie Przybytku – rozdział III – str. 39
POŚWIĘCENIE KAPŁANÓW
3 Księga Mojżeszowa 8:14-33
ODŁĄCZENI DO SŁUŻBY BOŻEJ – „BĄDŹ WIERNY AŻ DO ŚMIERCI” – „POŚWIĘĆCIE SIĘ”, A „JA POŚWIĘCĘ WAS” – CIELCE I BARANY POŚWIĘCENIA – NAMASZCZAJĄCY OLEJ POŚWIĘCENIA.
Poświęcenie kapłanów było obrazem poświęcenia ludzkiej natury Pana Jezusa i Jego Ciała, Kościoła, pod wolę Jahwe: Jezus był posłuszny aż do śmierci i podobnie członkowie Jego Ciała cierpią dla sprawiedliwości „aż do śmierci”. Przez te pozafiguralne ofiary, składane podczas wieku Ewangelii, całe Ciało (podobnie jak Głowa, symbolizowana przez samego Aarona), przedstawione w synach Aarona, jest poświęcane do swojego przyszłego dzieła królów i kapłanów. Dziełem tym będzie przywrócenie rodzaju ludzkiego do pierwotnej doskonałości, królowanie nad nim i błogosławienie go. Poświęcenie to oznacza poddanie wszystkiego pod wolę Bożą w Jego służbie. Trudne położenie ofiarników staje się sposobnością dla Jehowy: kiedy kapłani poświęcają wszystko, co mają, wszystko, czym są, wszystko, na co mają nadzieję jako istoty ludzkie, oddając to na zniszczenie