1 tom paruzyjny – wykład XII – str. 227
Objaśnienie wykresu przedstawiającego Plan Wieków
zostali dopiero spłodzeni z ducha, a jeszcze się jako tacy nie narodzili. Są duchowymi dziećmi w stanie embrionalnym na poziomie M – poziomie duchowego spłodzenia. Jako spłodzeni z ducha nie są już dłużej uważani za istoty ludzkie, lecz duchowe, ponieważ ludzką naturę, kiedyś należącą do nich, lecz teraz usprawiedliwioną i ofiarowaną, uznają za umarłą, i składają ofiarą żywą, świętą, nadającą się do przyjęcia, przyjemną Bogu. W tym stanie są Nowymi Stworzeniami w Chrystusie Jezusie: „stare rzeczy (ludzkie nadzieje, wola i ambicje) przeminęły, oto wszystkie nowymi się stały”. „Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w duchu, jeśli tylko duch Boży mieszka w was” (2Kor. 5:17; Rzym. 8:9 BG). Jeżeli zostaliście spłodzeni z ducha, to „umarliście (jako istoty ludzkie), a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu”.
Poziom L przedstawia stan doskonałych, duchowych istot, lecz zanim będziemy mogli osiągnąć ten stan, musimy spełnić warunki przymierza. Nie wystarczy tylko zobowiązać się wobec Boga przymierzem, że będziemy umarłymi względem wszystkich ludzkich spraw. To zobowiązanie mamy wypełniać przez całe nasze ziemskie życie – musimy „podbijać w niewolę ciało” (uśmiercać), nie zwracając uwagi na własną wolę i wypełniając jedynie wolę Pana. Wejście do stanu przedstawionego przez linię L nazwane jest narodzeniem lub pełnym wejściem do życia istot duchowych. Cały Kościół znajdzie się w tym stanie, gdy będzie zgromadzony (wybrany) ze świata w okresie „Żniwa”, czyli końca Wieku Ewangelii – „a pomarli w Chrystusie powstaną najpierw”. Potem my żywi, którzy pozostaniemy będziemy przemienieni w mgnieniu oka, to znaczy, staniemy się doskonałymi duchowymi istotami o ciałach podobnych do chwalebnego ciała Chrystusa (bo musi „co jest śmiertelnego, przyoblec nieśmiertelność” – 1Kor. 15:53 BG). Wówczas „nastanie doskonałość, a to, co cząstkowe (stan spłodzenia z ducha z różnymi przeszkodami ze strony ciała, jakim teraz podlegamy), przeminie”.
Jest jeszcze jeden etap, który musi nastąpić po osiągnięciu doskonałości przynależnej duchowej istocie, mianowicie przejście do stanu „mającego potem nastać uwielbienia” – poziom K.