1 tom paruzyjny – wykład XII – str. 239

Objaśnienie wykresu przedstawiającego Plan Wieków

rozdzielenia różnych klas w obrębie kościoła nominalnego i czasem dojrzewania oraz doskonalenia klasy n. Pszenica będzie odłączona od kąkolu, dojrzała pszenica od niedojrzałej itd. Klasa n składa się z „pierwiastków” Pszenicy, a po rozdzieleniu, we właściwym czasie stanie się Oblubienicą Chrystusa, podobną Jemu i z Nim na zawsze.

      Oddzielenie Maluczkiego Stadka od Babilonu jest pokazane przez figurę s. Maluczkie Stadko jest na drodze do stania się jednością z Panem i przyjęcia Jego imienia oraz uczestniczenia w Jego chwale. Uwielbiony Chrystus, Głowa i Ciało, jest pokazany przez figurę w. Figury t, u, v przedstawiają upadający Babilon – nominalny kościół – rozpadający się na kawałki w „czasie ucisku”, w owym „Dniu Pańskim”. Choć może się on wydawać strasznym dniem, jednak w rzeczywistości będzie bardzo korzystny dla całej prawdziwej Pszenicy. Babilon upada, bo nie jest tym, czym się mieni być. W kościele nominalnym znajduje się wielu hipokrytów, którzy połączyli się z nim z powodu poważania, jakim darzy go świat i przez swoje postępowanie sprawiają, że Babilon staje się odorem dla nozdrzy świata. Pan zawsze znał ich prawdziwy charakter, ale stosownie do swego celu pozostawia ich własnemu losowi aż do żniwa, kiedy to „zbiorą z królestwa jego [z prawdziwego kościoła i zwiążą w snopki] wszystkie zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość. I wrzucą ich do pieca ognistego [ucisk, zgubny dla ich nominalnego systemu i fałszywego wyznawania] (…) wtedy sprawiedliwi [klasa n] zajaśnieją jak słońce w Królestwie Ojca swego” (Mat. 13:41-43 NB). Zbliżający się ucisk Kościoła w wielkiej mierze będzie spowodowany wzrostem wszelkiego rodzaju niedowiarstwa i spirytyzmu, które stanowić będą surowe próby, ponieważ Babilon podtrzymuje tak wiele doktryn przeciwnych Słowu Bożemu. Podczas Żniwa Wieku Żydowskiego krzyż Chrystusowy był dla Żydów, oczekujących chwały i potęgi, zgorszeniem, a dla mądrych tego świata, Greków – głupstwem. Podobnie i w żniwie Wieku Ewangelii jeszcze raz

poprzednia stronanastępna strona