2 tom paruzyjny – wykład IV – str. 74

Czasy pogan

lecz wpadli w nieposłuszeństwo. Potem, po potopie, Bóg objawił Abrahamowi swój cel – przyjście z pomocą umierającej, grzesznej rasie; pomocą tą miało być potomstwo Abrahama – wzbudzony spośród niego wielki wybawiciel, władca i nauczyciel. Bóg obiecał to Abrahamowi mówiąc: „błogosławione będą w nasieniu twoim wszystkie narody ziemi”.

      To była najwcześniejsza wzmianka o narodowym, uniwersalnym panowaniu nad ziemią. Wzmianka ta, pochodząca od Boga, mówiła o szczególnych zdolnościach, o niezwykłej wyższości tego władcy nad wszystkimi innymi, a także przepowiadała, że poddanie się takiemu władcy będzie korzyścią dla całego rodzaju ludzkiego. Niewątpliwie obietnica dana Abrahamowi wypełniała serca i umysły jego potomstwa – Izraela; była też dobrze znana jego krewnym – Moabitom i Edomitom; co do tego nie może być wątpliwości. Prawdopodobnie o takiej narodowej nadziei dowiedziały się i inne narody; trudno wątpić, że gdy tak się stało, duma wzbudziła w nich pragnienie stania się narodem przewodnim oraz chęć zdobycia uniwersalnej władzy; narody te sądziły bowiem, że pod każdym względem są odpowiednie i zdolne do rządzenia, nauczania i przez to do błogosławienia innych narodów, tak jak któryś z potomków Abrahama.

      Wydaje się, że nadzieja Izraela na osiągnięcie uniwersalnej władzy nie przez wybór innych narodów, lecz przez Boski wybór i moc okazane w łasce dla narodu wybranego, udzieliła się i innym narodom. W każdym razie widzimy, że pogańscy królowie i narody traktowały władzę jako łaskę od bogów, których czcili. Tej samej myśli nadal chwytają się zarówno mali jak i wielcy królowie i książęta. Bez względu na to, jak słabi fizycznie i umysłowo, jak grzeszni i nie nadający się do władania sobą lub innymi, prawie do obłąkania owładnięci są myślą, że Bóg specjalnie wybrał ich i ich rodziny do rządzenia i „BŁOGOSŁAWIENIA” (?) całej ziemi. Ta teoria, zaakceptowana przez mnóstwo ludzi, jest rozpowszechniana na medalach, monetach i dokumentach państwowych z napisem „Z łaski Bożej król ________”.

poprzednia stronanastępna strona