2 tom paruzyjny – wykład IX – str. 303
Człowiek grzechu – Antychryst
KOŚCIÓŁ BOŻY
KRÓLEWSKIE KAPŁAŃSTWO
PRAWDZIWY
|
RZECZYWISTOŚĆ W TYSIĄCLECIU |
OSZUKAŃCZA
|
||
AARON |
CHRYSTUS JEZUS |
PAPIEŻE |
||
i jego następcy – Najwyższy Kapłan, czyli Arcykapłan, głowa i przedstawiciel oraz rzecznik.
Podkapłani, którzy wywodzą godność swego urzędu, prawa i przywilej służby od Aarona, będąc obrazem jego ciała, wyobrażają Kościół Chrystusowy. |
nasz Pan i Głowa oraz przedstawiciel; Najwyższy Kapłan naszego wyznania, czyli porządku.
Kościół uwielbiony, Ciało Chrystusa, uczestnicy Jego chwały, majestatu i urzędu władzy: których urzędy będą się różnić między sobą tak, jak gwiazda od gwiazdy różna jest w jasności. |
następujący kolejno Arcykapłani papieskiej hierarchii, jej panowie i rzecznicy.
Kościół Rzymski składający się z biskupów i prałatów, którzy dzielą między sobą dostojeństwo hierarchii, choć różnią się pod względem ważności urzędów, takich jak: kardynał, biskup, itp. |
||
Podwładnymi hierarchii są następujący pomocnicy |
||||
Lewici | Ziemski poziom | Podkapłani | ||
których służba związana była z obrazowym Przybytkiem i polegała na nauczaniu itp. Niższy stopień kapłaństwa, który pozbawiony był dostępu do Najświętszego Sanktuarium (obrazującego naturę duchową); nie wolno im było tam nawet zaglądać.
Cały Izrael był nauczany i prowadzony przez opisaną powyżej hierarchię. W Mojżeszu zaś, który wyobraża zupełnego Chrystusa, mieli Izraelici proroka, kapłana i króla w jednej osobie, co jest obrazem władzy Chrystusa w Tysiącleciu (Dz.Ap. 3:22). |
Królestwa Bożego, dzięki któremu uwielbiony Kościół będzie mógł utrzymywać nieco bardziej bezpośredni kontakt ze światem, w nauczaniu, zarządzaniu, itp.; także i świat będzie mógł porozumiewać się z duchowym Kościołem w chwale.
Świat będzie nauczany, prowadzony, zarządzany i wspierany przez opisane powyżej Królestwo Boże oraz jego ziemskich przedstawicieli, którzy posiądą pełnię władzy i będzie im się należało posłuszeństwo. Każdy nieposłuszny będzie „wytracony” (Dz.Ap. 3:23). |
papiestwa, nie będący częścią ani członkami owego kościoła, czyli hierarchii, lecz zwani „braćmi” i „siostrami”. Z tego grona wywodzą się nauczyciele, pielęgniarki, itp., utrzymujący bezpośrednie stosunki z ludźmi, jak i z hierarchią.
Papiestwo jako Królestwo Boże domaga się, aby świat był posłuszny jego zarządzeniom i nauczaniu. Jako narzędziem posługuje się niższym kapłaństwem. W czasach potęgi swej władzy usiłowało egzekwować swoje prawa i „wytracać” nieposłusznych. |