3 tom paruzyjny – wykład X – str. 367
Świadectwo kamiennego świadka i Proroka Bożego, Wielkiej Piramidy w Egipcie
co posiadał Abraham (1 Mojż. 25:5). Gdy dodamy owe 1945 lat przed naszą erą do 1881 lat naszej ery, to otrzymamy 3826 lat, okres, który według symboliki Piramidy zawierał się między symbolicznym udzieleniem błogosławieństwa braciom przez symboliczne nasienie – Izaaka, a rzeczywistym błogosławieniem całego świata przez rzeczywistego Izaaka – Chrystusa.
Ktoś mógłby zadać pytanie: Czym zaznaczył się początek restytucji w październiku 1881 roku? Odpowiadamy: Nie stało się nic takiego, co mogłoby być zauważone przez świat. Ciągle jeszcze musimy postępować wiarą, a nie widzeniem. Wszelkie kroki przygotowawcze do wielkiego dzieła restytucji, przedsięwzięte po październiku 1881 roku, należy uważać za krople zapowiadające wielką ulewę błogosławieństw, która już niebawem odświeży całą ziemię. Wydarzenia roku 1881, podobnie jak i roku 1874, mogą być zauważone jedynie wzrokiem wiary w świetle Słowa Bożego. Była to data zakończenia wysokiego powołania, a zatem pora na rozpoczęcie głoszenia restytucji – na zabrzmienie jubileuszowej trąby. Około tej daty autor zrozumiał nie zauważoną przez innych chrześcijan różnicę między powołaniem do boskiej natury, dostępnym w Wieku Ewangelii, a przywilejem restytucji ludzkiej doskonałości i wszystkiego, co zostało utracone w Adamie. Dzieło to miało się rozpocząć po zakończeniu wysokiego powołania Wieku Ewangelii.*
* Dopiero podczas pisania niniejszego rozdziału dostrzegliśmy pewną znamienną zbieżność faktów i dat. Otóż w ciągu ostatnich sześciu miesięcy 1881 roku została wydana i rozpowszechniona 166-stronicowa książka pt. Pokarm Dla Myślących Chrześcijan. Jej nakład wynosił 1,4 mln egzemplarzy i rozszedł się w całości w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
Mamy trzy powody, aby uważać, że pojawienie się tej książki i jej szerokie i szybkie rozpowszechnienie były co najmniej znamiennym wydarzeniem: (1) Zdaje się, że żadna inna książka nie została rozpowszechniona w tak wielkiej ilości egzemplarzy w tak krótkim czasie, czy też takimi metodami. Była ona rozdawana bezpłatnie przed wejściami do kościołów we wszystkich większych miastach Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Pracę tę wykonywali roznosiciele z District Messenger Service [Regionalna Służba Posłannicza] przez trzy kolejne niedziele. Do mniejszych miejscowości była ona rozsyłana. (2) Pieniądze potrzebne na pokrycie tych wydatków (42 tys. dolarów) zostały ofiarowane dobrowolnie, bez specjalnie organizowanej kwesty. (3) Była to, na ile jest nam wiadomo, pierwsza z kiedykolwiek opublikowanych książek, w której uczyniono wyraźną różnicę między wysokim powołaniem do Kościoła Wieku Ewangelii a łaską restytucji dla świata w ogólności. Określono tam także datę zakończenia wysokiego powołania – październik 1881 roku.