4 tom paruzyjny – wykład XI – str. 540
Walka Armagedonu
czasu sprawiły, że każdy członek struktury społecznej jest bardziej uzależniony niż kiedykolwiek przedtem, nie tylko pod względem rosnącej wygody i luksusu, ale także w zakresie podstawowych potrzeb życiowych. Wystarczyłoby samo zablokowanie ruchu kolejowego, by w naszych wielkich miastach zapanował głód, zaś powszechna anarchia oznaczałaby sparaliżowanie wszystkich dziedzin przemysłu, które zależne są od handlu i zaufania. (2) Nasz Pan w sposób szczególny zaznacza, że nadchodzący ucisk będzie taki, „jakiego nie było, jako narody poczęły być” – ani takiego potem nie będzie (Dan. 12:1; Joel 2:2; Mat. 24:21).
Chociaż nie ma żadnej nadziei na to, by dało się zapobiec temu uciskowi, to jednak Pismo Święte daje radę, co należy uczynić, by ukryć się w czasie nadciągającej burzy.
(1) Wiernemu Kościołowi obiecane jest wybawienie jeszcze przed całkowitym rozpętaniem się burzy. (2) Wszyscy, którzy miłują sprawiedliwość i dążą do pokoju winni pilnie utrzymywać porządek w swoich domach, tak jak nakazuje Słowo Pańskie, mówiąc: „Pierwej, niżeli wyjdzie dekret i niż dzień jako plewa przeminie; pierwej niż przyjdzie na was gniew zapalczywości Pańskiej, pierwej niż przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego, szukajcie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd jego czynicie; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, snać się ukryjecie w dzień zapalczywości Pańskiej” – Sof. 2:2,3.
Wobec tego, że wszyscy tacy ludzie mogą zostać przebudzeni i uświadomić sobie sytuację, prorok Joel zwraca się do tych, którzy zauważają te rzeczy, by podnieśli alarm, mówiąc: „Trąbcie w trąbę na Syonie, a krzyczcie na świętej górze mojej! [w chrześcijaństwie, które z wyznania jest świętą górą czyli królestwem Pana] Niechaj zadrżą wszyscy obywatele ziemi, bo przychodzi dzień Pański, bo już bliski jest” – Joel 2:1. Psalmista mówi, że Bóg „wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę [symbole ucisku i zniszczenia], a wicher będzie cząstką kielicha ich. Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje” (Psalm 11:3-7).