4 tom paruzyjny – wykład XI – str. 552
Walka Armagedonu
Niewielkie skutki będzie miało także i to, że kościelne niebiosa (papieskie i protestanckie władze religijne) zwiną się jak dwa końce zwoju (Izaj. 34:4; Obj. 6:14). Połączone religijne władze chrześcijaństwa będą bezsilne w obliczu rosnącej fali anarchii, gdy dojdzie do owego przerażającego kryzysu. Przed ową wielką armią Pana „niszczeć będzie wszystko wojsko niebieskie [nominalny kościół], a niebiosa jako księgi zwinione będą [dwie wielkie społeczności, które tworzą kościelne niebiosa, czyli papiestwo i protestantyzm, zwijając się jak dwa odległe końce zwoju, obecnie szybko zbliżają się do siebie, na co już wskazywaliśmy], i wszystko wojsko ich opadnie [odpadnie, zostanie opuszczone, nie w jednej chwili, ale stopniowo, a mimo to szybko], jako opada liść z winnej macicy, i jako opada niedojrzały owoc z figowego drzewa” (Izaj. 34:4). Aż wreszcie „niebiosa gorejące rozpuszczą się i żywioły pałające [z których się one składają] stopnieją” (2 Piotra 3:12).
„Bo tak jako ciernie splecieni [protestantyzm i papiestwo nigdy się doskonale nie zjednoczą, jeden dla drugiego będzie cierniem w boku], a opojeni są jako winem [odurzeni duchem tego świata]; przetoż jako ściernisko suche do szczętu pożarci będą [zostaną zgnębieni w wielkim ucisku i całkowicie zniszczeni jako systemy religijne].” Gdyż Pan „koniec uczyni, utrapienie drugi raz nie powstanie”. Cóż za błogosławiona obietnica! „Bo oto, przychodzi dzień pałający jako piec, w który wszyscy pyszni, i wszyscy czyniący niezbożność będą jako ciernisko, a popali je ten dzień przyszły, mówi Pan zastępów, tak, że im nie zostawi ani korzenia ani gałązki [czyli możliwości dalszego rozwoju]” (Nah. 1:9,10; Mal. 4:1).
CZAS UTRAPIENIA JAKÓBOWEGO
Ucisk i utrapienie dnia Pańskiego zostaną w pierwszym rzędzie skierowane przeciwko chrześcijaństwu, a ostatecznie obejmą wszystkie narody. Jednak prorok Ezechiel (38:8-12) informuje nas, że ostatnie porywy tej burzy dosięgną narodu