4 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 620
Ustanowienie Królestwa i sposób objawienia się
BLISKA WSPÓŁPRACA MIĘDZY KRÓLESTWEM
A JEGO PRZEDSTAWICIELAMI
Oczywiste jest, że ziemska faza Królestwa będzie funkcjonowała na warunkach bliskiego związku, społeczności i współpracy z właściwym Królestwem, czyli duchowymi władcami. Będą oni wzajemnie ze sobą spokrewnieni, tak jak ojciec z dziećmi; będą stanowić dwa współpracujące ze sobą departamenty tego samego niebiańskiego rządu, gdzie departament niebiański będzie spełniał funkcję legislacyjne, czyli ustawodawcze, zaś ziemski będzie stanowił władzę wykonawczą, czyli będzie zapewniał wykonywanie, realizację prawa. Tak jak jest napisane: „Z Syonu [duchowego Królestwa] wyjdzie zakon, a słowo Pańskie [boskie posłannictwo za pośrednictwem „książąt”] z Jeruzalemu” – Izaj. 2:3.
WZBUDZENIE KRÓLESTWA
„Królestwo Boże opowiadane bywa, a każdy [przyjmujący świadectwo jako posłannictwo od Boga] się do niego gwałtem ciśnie” – Łuk. 16:16. Przez osiemnaście stuleci owo posłannictwo, albo inaczej oferta Królestwa, dokonywało zamierzonego dzieła selekcjonowania „wybranych” „zwycięzców” spośród świata. W ciągu całego tego Wieku musieli oni oczekiwać na postanowiony przez ich Ojca czas, w którym miało nastąpić ich wzbudzenie, czyli wywyższenie do władzy w charakterze Jego Królów i Kapłanów, którzy mają rządzić i uczyć odkupionych ludzi na ziemi, zapewniając im sposobność uzyskania życia wiecznego przez wiarę i posłuszeństwo. Jednak przez cały ten czas klasa Królestwa cierpiała gwałt zadawany im rękami klasy Ismaela oraz Ezawa, jak i przez Szatana oraz jego zaślepionych sług. Nasz Pan wyraził to w taki sposób: „Królestwo niebieskie gwałt cierpi, a gwałtownicy porywają je” – Mat. 11:12. Nasz Pan, Głowa tego Królestwa, cierpiał do tego stopnia, że aż musiał ponieść śmierć. Podobnie Jego naśladowcy ponosili cierpienia pewnych ziemskich strat na skutek wyrwania ich z mocy ciemności i przeniesienia do Królestwa miłego Syna Bożego (Kol. 1:13).