4 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 636
Ustanowienie Królestwa i sposób objawienia się
gdyby tylko mieli możliwość decydowania – choć wiemy, że tak nie będzie – chętnie przyznaliby Mu całą władzę oraz powagę urzędu i prędko zaczęliby wykonywać Jego wolę.
Czy będzie jednak można bezpiecznie powierzyć absolutną i autokratyczną władzę „świętym”, którzy mają być współdziedzicami Królestwa i sędziami towarzyszącymi?
O tak! Jak Jezus dowiódł, że posiada ducha niebiańskiego Ojca oraz że jest „wyrażeniem istności Jego”, tak i wszyscy, którzy będą stanowili „Maluczkie Stadko” współdziedziców Jego Królestwa, zostaną doświadczeni czy posiadają „ducha Chrystusowego” – świętego ducha miłości. Jednym z warunków ich „powołania” jest to, by zostali „przypodobani obrazowi Syna jego” umiłowanego i nikt, kto tego warunku nie wypełni, nie zostanie przyjęty jako ten, który pewnym uczynił swe powołanie i wybranie. Zaiste, to właśnie dlatego są oni wybierani spośród słabych i niedoskonałych, dlatego uczą się, na czym polega bojowanie onego dobrego boju w obronie słuszności i prawdy przeciwko błędowi i grzechowi, aby mogli oni współczuć tym, których w przyszłości otoczą opieką i nauką. O tak, podkapłanom królewskiego kapłaństwa, podobnie jak Najwyższemu Kapłanowi, będzie można zaufać bez obawy. Bóg powierzy im władzę i to będzie najlepszą gwarancją, że zostanie ona użyta w sposób sprawiedliwy, mądry i miłosierny – dla błogosławienia świata.
RZĄDZENIE LASKĄ ŻELAZNĄ
Dokąd nie zapanuje porządek na zasadzie ogólnego podporządkowania, narody będą rządzone przy użyciu siły, i to takiej, której nikt nie będzie się w stanie sprzeciwić. Każde kolano ugnie się i każdy język będzie wyznawał Boską moc i chwałę, a zewnętrzne okazywanie posłuszeństwa będzie obowiązkowe, tak jak zostało napisane: „I będzie ich rządził laską żelazną; jako statki garncarskie skruszeni będą” – Obj. 2:27. Owo uderzanie i kruszenie należy właściwie do Dnia Pomsty