4 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 639
Ustanowienie Królestwa i sposób objawienia się
na kolana i sprowadzi obiecane wylanie Pańskiego ducha świętobliwości „na wszelkie ciało” „po tych dniach”, tak jak w ciągu tych dni został on wylany na Jego prawdziwe sługi i służebnice (Joel 2:28).
Jest to dzień zbawienia, o którym śpiewał prorok Dawid (Psalm 118:18-27):
„Tenci to dzień, który uczynił Pan;
rozweselmyż się, a rozradujmy się weń.
Kamień, którzy odrzucili budujący,
uczyniony jest głową węgielną!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie.*
Proszę, Panie! zachowajże teraz;
proszę Panie! zdarz teraz.
Pokarałci mię Pan srodze;
ale mię na śmierć nie podał.
Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości,
a wszedłszy w nie będę wysławiał Pana.
Tać jest brama Pańska,
którą sprawiedliwi wchodzą.
Tuć ja ciebie wysławiać będę; boś mię wysłuchał,
i byłeś wybawicielem moim.
Bógci Panem, onci nas oświecił.”
Widzimy więc, że reformy edukacyjne i nauczanie przyszłości rozpocznie się od serc ludzkich, a pierwsza lekcja będzie polegała na nauczeniu się, że „początek mądrości jest bojaźń [cześć] Pańska” (Przyp. 9:10). Jedną z wielkich trudności współczesnego nauczania, które prowadzi do pychy, arogancji i niezadowolenia, jest brak owej elementarnej mądrości. Każdy uczynek łaski pod zarządzeniami Królestwa będzie właściwie rozpoczęty i gruntownie wykonany.
Żaden przedstawiciel odkupionego rodzaju ludzkiego nie upadnie tak nisko, by znalazł się poza zasięgiem łaski Bożej udzielanej za pośrednictwem wszechogarniającego i błogosławionego przedstawicielstwa Królestwa. Żadne wynaturzenie grzechu nie będzie zbyt głębokie, by nie mogła do niego sięgnąć ręka miłosierdzia, ratując duszę, która została
____________________
* Por. Mat. 23:39.