4 tom paruzyjny – wykład XIV – str. 648
Uwielbienie podnóżka Jahwe
Okup ten jednak sprawił jeszcze coś więcej – dzięki niemu odkupiony został rajski dom Adama (utracony z powodu występku) oraz królewskie panowanie Adama nad ziemią w charakterze przedstawiciela Boga, jego Stworzyciela i Ojca.
Stąd też czytamy: „A ty, Wieżo Trzody [Chrystusie], Ostojo Córy Syjonu, do ciebie dawna władza powróci” – Mich. 4:8 [bt]. Również apostoł Paweł mówi o „odkupieniu nabytej własności” (Efez. 1:14). Nasz Pan także nawiązał do tego w jednej ze swych przypowieści, wskazując, że wykupił spod przekleństwa nie tylko ludzkość, czyli skarb, ale także pole, czyli ziemię, a także że wszyscy, którzy przyłączą się do niego jako członkowie klasy Królestwa, będą mieli udział w owym wykupieniu roli i skarbu (Mat. 13:44).
Dziełem całego okresu Tysiąclecia będzie ponowne uporządkowanie i nadanie chwały podnóżkowi Bożemu. Raj, w czasie gdy został utracony, był jedynie „ogrodem” w jednym zakątku ziemi. Ponieważ jednak rodzaj Adamowy, zgodnie z Boskimi zamiarami, rozmnożył się i napełnił ziemię (1Moj. 1:28), a całe potomstwo Adama zostało odkupione, zachodzi potrzeba zapewnienia wystarczająco wielkiego raju, który będzie mógł pomieścić wszystkich. Z tego zaś wynika, że cała ziemia stanie się ogrodem Eden pod względem urodzajności, piękna i doskonałości. Wszystko to jest obiecane jako wspaniałe przyszłe wypełnienie Boskiego planu (Dz.Ap. 3:20,21; Obj. 2:7; 2Kor. 12:4).
Jednak najwspanialszym klejnotem Pańskiego uwielbionego podnóżka przy końcu Tysiąclecia będzie ludzkość, w której doskonałości, wolności, podobieństwie do Boga w zakresie przymiotów moralnych i umysłowych znajdzie swe odbicie sama Boskość. Ludzkość stanie się najchwalebniejszym obrazem czci swego Stworzyciela i Jego cudownego planu odnoszącego się do Jego stworzeń, ich odkupienia i restytucji, zaś ów cudowny plan zawsze będzie się nieodłącznie kojarzył po pierwsze z Panem Jezusem, „Słowem” Jahwe, oraz po drugie z Oblubienicą, Barankową małżonką