4 tom paruzyjny – wykład XIV – str. 650
Uwielbienie podnóżka Jahwe
ustanowione Królestwo) brzmi: „Bo wyjdzie Pan [Jahwe], i będzie walczył przeciwko onym narodom, jako zwykł wojować w dzień potykania [w dawnych czasach w obronie Izraela]. I staną nogi jego w on dzień na górze Oliwnej, która jest przeciwko Jeruzalemowi na wschód słońca, a góra Oliwna się na poły rozszczepi, na wschód i na zachód słońca rozpadliną bardzo wielką, i odwali się połowa onej góry na północ, a połowa jej na południe.”
Gdy tylko ktoś zrozumie, że nogi, o których tu mowa, to nogi Jahwe, nie będzie miał wątpliwości, że jest to wypowiedź symboliczna i że odnosi się do ponownego ustanowienia przez Pana Jego panowania na ziemi, która przez długi czas była w znacznej części pozostawiona „bogu tego świata”, Szatanowi, z wyjątkiem reprezentacji Pana w obrazowym Przybytku, Świątyni w Jerozolimie oraz w obecnym stanie przybytku Kościoła Chrystusowego w czasie Wieku Ewangelii. Wtedy z pewnością nikt nie popełni takiego błędu, by myśleć, że Jahwe literalnie postawi swe stopy na ziemi jak na „podnóżku”.
Jeśli więc postawienie i stanie „nóg” Jahwe jest symboliczne i oznacza powrót na ziemię Boskiej łaski i Jego panowania, to możemy być pewni, że inne szczegóły tego proroctwa, takie jak Góra Oliwna, jej osobliwe pęknięcie, dolina, ucieczka ludu, wody żywota wychodzące z Jeruzalem (por. werset 8 z Ezech. 47:1-9), są również wyrażeniami symbolicznymi, obrazami wielkich duchowych prawd.
Drzewo oliwne jest bardzo wymownym symbolem. W dawnych czasach było ono źródłem sztucznego światła, gdyż jego olej był powszechnie używany do świecenia (2Moj. 27:20). Dlatego właśnie po hebrajsku drzewo oliwne zwane jest drzewem szemen, czyli drzewem, które daje oliwę. Oliwa z drzewa oliwnego była w dawnych czasach używana jako podstawowy produkt do wyrobu wielu kosztownych balsamów, używanych między innymi do pomazywania kapłanów i królów, wyobrażających ducha świętego wylanego na pozaobrazowe „Królewskie Kapłaństwo” (2Moj. 30:24). Od niepamiętnych czasów