5 tom paruzyjny – wykład XV – str. 451
„Okup za wszystkich” – jedyna podstawa pojednania
Gdy tylko człowiek pogwałcił Boskie prawo, wkroczyła sprawiedliwość, ogłaszając go buntownikiem podlegającym wyrokowi śmierci, po czym wypędziła go z Edenu, z wcześniej przygotowanego dla niego źródła życia i oddała go Szatanowi, aby był smagany nieprzyjaznymi okolicznościami i aby dokonała się pełnia kary za pogwałcenie prawa – „śmiercią umrzesz”. Podczas gdy ten element Boskiego charakteru (sprawiedliwość) zajmował się człowiekiem, miłość nie była obojętna, lecz pozostawała bezsilna, a to z dwóch powodów: po pierwsze, nie mogła sprzeciwić się sprawiedliwości, nie mogła przeszkodzić wykonaniu wyroku, nie mogła wybawić człowieka z mocy sprawiedliwości, ponieważ ta jest podstawą Boskiego rządu; po drugie, miłość nie mogła w tym czasie uwolnić człowieka przez zapłacenie ofiary okupu za grzech, ponieważ nie byłoby to zgodne z planem, nakreślonym wcześniej przez nieskończoną mądrość. W ten sposób Boska miłość i Boska moc na pewien czas były powstrzymane, nie miały możliwości uwolnienia człowieka, były zmuszone do poddania się sprawiedliwości Bożego wyroku oraz mądrości, która dozwoliła na sześć tysięcy lat wzdychania i ucisku – śmierci. Zgodnie z tym miłość nie dążyła do uwolnienia człowieka, lecz zachęcała go i pouczała poprzez obietnice i obrazowe ofiary, objawiając sposób, w jaki miłość w naznaczonym przez mądrość czasie ocali człowieka. Tak właśnie miłość cierpliwie czekała na sprzyjający moment, kiedy to pod kierownictwem mądrości mogła działać, a potem mogła wezwać na pomoc Boską moc.
Ten moment działania miłości w końcu nadszedł, kiedy przybliżyła się chwila, nazwana w Piśmie Świętym „wypełnieniem czasu” (Gal. 4:4), „według czasu” (Rzym. 5:6), gdy Bóg posłał swego Syna jako „człowieka Chrystusa Jezusa”, aby „z łaski [obfitości, miłosierdzia] Bożej za wszystkich śmierci skosztował” (1Tym. 2:5; Hebr. 2:9). Dopiero wtedy została objawiona ludzkości Boska miłość, choć przez cały czas istniała, jak czytamy: „przez to objawiona jest miłość Boża„, „że gdyśmy jeszcze byli grzesznymi, Chrystus za nas umarł” – 1Jana 4:9; Rzym. 5:8.