5 tom paruzyjny – wykład XV – str. 457
„Okup za wszystkich” – jedyna podstawa pojednania
ludzkiej natury, uwolniona od zmaz i skażenia przez grzech. Nadzieją świata jest restytucja do „tego, co było zginęło” w Edenie (Mat. 18:11; Dz.Ap. 3:19-21). Boskim zamierzeniem wobec świata jest właśnie to, co widzieliśmy w okupie: człowiek Chrystus Jezus złożył w ofierze swoją ludzką doskonałość i wszystkie związane z nią prawa oraz przywileje, aby odkupić dla ludzkości „to, co było zginęło” – ludzką doskonałość utraconą w Edenie, ludzkie panowanie, wszystkie prawa i przywileje człowieka, łącznie z przywilejem społeczności z Bogiem i wiecznego życia. Te właśnie rzeczy, które zostały odkupione dla świata, w słusznym czasie zostaną zaoferowane ludzkości pod Nowym Przymierzem.
Fakt, że obecny Wiek Ewangelii był i jest wykorzystywany przez Pana na wybranie „ciała Chrystusowego” oznacza dla świata, że zamiast zachować dla samego siebie urząd ojca, czyli dawcy życia dla ludzkości, nasz Pan, Jezus, wspaniała Głowa Kościoła, przyłączył do siebie „maluczkie stadko”, którego członkowie są doń podobni, uczestniczą w cierpieniach obecnego czasu i mają być również uczestnikami wspaniałej przyszłej chwały, stanowiąc wraz z Nim wielkiego Proroka, wielkiego Kapłana, wielkiego Króla, wielkiego Ojca, czyli Dawcę życia dla ludzkości – aby dać żywot wszystkim pragnącym go przyjąć na warunkach Nowego Przymierza. Zgodnie z tym, jednym z tytułów, jakimi Pismo Święte określa naszego Pana, jest „ojciec wieczności”. Urząd ten nie został jeszcze przez Niego wypełniony w najmniejszym nawet stopniu. Jednak Ten, który wykupił świat za cenę własnego życia, ma w swojej mocy, przez Boskie zarządzenie, pełne prawo, tytuł i upoważnienie, by przekazać tym, którzy pragną ten dar przyjąć na Jego warunkach, wszystko, co zostało utracone i wszystko, co zostało na nowo wykupione, jeżeli chodzi o życie, ludzkie prawa i doskonałość, wraz ze wzrostem znajomości.
Co więcej, Pismo Święte mówi, że jako prawny ojciec ludzkości i jako ten, który daje jej życie za cenę swego własnego życia, Pan Jezus ma rodzaj ludzki w swoich rękach i może sprawować nad nim władzę absolutną, osądzając, czy ludzie