WYKŁAD XVI

SŁUŻBA POJEDNANIA

SŁUŻBA POJEDNANIA POWIERZONA KRÓLEWSKIEMU KAPŁAŃSTWU – POMAZANI KU GŁOSZENIU POJEDNANIA – DLACZEGO RADOSNA NOWINA NIE JEST DOCENIANA – REZULTATY TEJ SŁUŻBY – PRZEŚLADOWANIE I CHWAŁA – W JAKI SPOSÓB JEST TO PRÓBĄ WIERNOŚCI – TYLKO WIERNI MOGĄ MIEĆ UDZIAŁ W PRZYSZŁYM DZIELE POJEDNANIA.

„A nikt sobie tej czci nie bierze, tylko ten, który bywa powołany od Boga jako i Aaron.
Tak i Chrystus nie sam sobie tej czci przywłaszczył, aby się stał najwyższym kapłanem” – Hebr. 5:4,5.

W służbie pojednania uczestniczy całe „Królewskie Kapłaństwo”, którego nasz Pan, Jezus, jest Najwyższym Kapłanem. Wszyscy kapłani mają udział w „lepszych ofiarach”, trwających podczas Wieku Ewangelii, mających zakończyć się wraz z jego zamknięciem (Rzym. 12:1): wszyscy, którzy w ten sposób mają udział w cierpieniach Chrystusa, będą również mieli dział w Jego przyszłej chwale jako uczestnicy wielkiej i chwalebnej służby pojednania w tysiącletnim Królestwie.

Jeżeli chodzi o tych podkapłanów, to byli oni „z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy” i najpierw potrzebowali pojednania z Bogiem, zanim mogli być powołani przez Boga do tego Kapłaństwa – bo „nikt sobie tej czci nie bierze, tylko ten, który bywa powołany od Boga”. Dopiero po otrzymaniu pojednania z rąk naszego Odkupiciela, Najwyższego Kapłana, mamy przywilej być uznani za współofiarników, współpośredników, współpojednawców.

Każdy, kto otrzymał „ducha przysposobienia synowskiego”, czyniącego zeń syna Bożego i kapłana, jest od tej chwili zmuszony

poprzednia strona – następna strona