5 tom paruzyjny – wykład II – str. 33
WYKŁAD II
AUTOR POJEDNANIA
WSZECHMOCNY, JAHWE – ZBAWICIEL GRZESZNIKÓW, PRZEZ CHRYSTUSA – „GODZIEN JEST BARANEK” – „SAMOISTNY” – „JESTEM” – BŁĘDNA TRADYCJA – OPARTA NA FAŁSZERSTWIE – JEDNOŚĆ OJCA I SYNA WYKAZANA W SPOSÓB BIBLIJNY – BIBLIJNE UŻYCIE SŁOWA „JAHWE” I TYTUŁU „PAN” – SŁOWO „BÓG” W STARYM TESTAMENCIE – W NOWYM TESTAMENCIE – ZGODNE ŚWIADECTWO BIBLIJNE – „KTO MNIE WIDZI, WIDZI I OJCA” – „NIE POCZYTAŁ SOBIE TEGO ZA DRAPIESTWO RÓWNYM BYĆ BOGU” – „MAMY JEDNEGO BOGA OJCA I JEDNEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA”.
Bóg Jahwe uważa samego siebie za Autora wielkiego planu pojednania, które – jak właśnie widzieliśmy – cały czas się rozwija; rozpoczęło się ono na Kalwarii i nie będzie dopełnione aż do końca Wieku Tysiąclecia, kiedy to Pan Jezus Chrystus, Pośrednik pojednania, odda Ojcu panowanie nad odnowioną i całkowicie już posłuszną ziemią. Potwierdzają to liczne teksty Pisma Świętego, na przykład: „Albowiem Ja jestem Jahwe, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca”. „Ja, Jahwe, tylko Ja istnieję i poza mną nie ma żadnego Zbawcy.” „Ja jestem Jahwe, twój Zbawca i Wszechmocny Jakuba – twój Odkupiciel.” „Ja jestem Jahwe, twój Bóg, od ziemi egipskiej, innego Boga poza mną ty nie znasz, nie ma, prócz mnie, wybawcy.” „Jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki. Amen.” „Złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących” (Izaj. 43:3,11; 60:16; Oz. 13:4; Judy 25; 1Tym. 4:10; Tyt. 1:3; 2:10 BT).
Gdyby ta myśl została w pełni przyjęta – że sam Wszechmocny Jahwe jest Zbawicielem, Autorem wielkiego planu zbawienia i jego Wykonawcą przez swoich dobrowolnych