5 tom paruzyjny – wykład III – str. 84
Pośrednik Pojednania – Jednorodzony
że jego świadectwo jest bardzo wyraźne, harmonijne i zadowalające. Najpierw wymienimy w kilku punktach to, co uważamy za nauki Pisma Świętego, a czego dowody przedstawimy nieco później.
(1) Nasz Odkupiciel był istotą duchową, zanim stał się ciałem i zamieszkał między ludźmi.
(2) W tym czasie, podobnie jak i później, był uważany za „boga” – mocarza. Jako najważniejszy z aniołów i następny po Ojcu nazywany był Archaniołem (najważniejszym aniołem, czyli posłańcem), którego imię – „Michał” – oznacza „ktoś jak Bóg”, czyli przedstawiciel Boga.
(3) Jako najwyższy pośród stworzenia Jahwe był również pierwszym, bezpośrednim stworzeniem Boga, „jednorodzonym”, a potem, jako przedstawiciel Jahwe, używając mocy Jahwe i w Jego imieniu, stworzył wszystkie rzeczy, aniołów, księstwa i moce, jak również stworzenia ziemskie.
(4) Stanie się ciałem, aby być naszym Odkupicielem, nie było przymusem, lecz dobrowolną decyzją, następstwem Jego zupełnej zgodności z Ojcem, radosnym współuczestnictwem w wypełnianiu każdego szczegółu Boskiej woli – którą nauczył się szanować i miłować jako sedno sprawiedliwości, mądrości i miłości.
(5) Uniżenie się do ludzkiego stanu nie miało być trwałe. Cel uniżenia został osiągnięty w momencie, gdy nasz Pan oddał siebie, istotę ludzką, jako nasz okup, „równoważną cenę”. Dlatego więc nie zmartwychwstał w ciele, lecz jak pisze apostoł, „umartwiony był ciałem, ale ożywiony duchem” – 1Piotra 3:18.
(6) Zmartwychwstanie nie tylko przywróciło Go do duchowej natury, ale obdarzyło Go jeszcze większą czcią, i jako Ojcowską nagrodę za Jego wierność dało Mu uczestnictwo w boskiej naturze – najwyższej z duchowych natur,* w nieśmiertelności.
____________________
* Tom I, rozdział X