5 tom paruzyjny – wykład III – str. 92

Pośrednik Pojednania – Jednorodzony

pozwoliły Mu jako doskonałemu człowiekowi zwyciężyć świat, ciało i Szatana i przedstawić „ofiarę przyjemną” za nasze grzechy. Wiele lat wcześniej prorok pisał o tym: „Znajomością swoją wielu usprawiedliwi sprawiedliwy sługa mój; bo nieprawości ich on sam poniesie” – Izaj. 53:11.

      Obecnie tylko ci, którzy chodzą wiarą w świetle Bożego Słowa, mogą poznać Ojca i Syna, a także w jasny i właściwy sposób docenić wielkie dzieło pojednania, jakiego Ojciec i Syn wspólnie dokonują dla ludzkości. Niebawem jednak – po wybraniu Kościoła, po połączeniu w chwale Oblubienicy, Małżonki Barankowej, i jej Pana, po nadejściu Królestwa – znajomość Pana napełni całą ziemię, zaś moc Ojca, która – przez Logosa – stworzyła wszystkie rzeczy, zostanie zastosowana przez Niego jako Zbawiciela w dziele przywracania do pierwotnego stanu i udoskonalania tych, którzy otrzymawszy przywilej poznania Go, poddadzą się Jego sprawiedliwym wymaganiom. W ten sposób moc naszego Pana, jako Przedstawiciela Jahwe w procesie stwarzania, zostanie w pełni okazana w Jego mocy jako Przedstawiciela Jahwe, naprawiającego i błogosławiącego świat. Tak wypełnią się prorocze słowa psalmisty: „Rozrodzi się płód twój z żywota jako rosa [świeżość, żywotność] na świtaniu” – Psalm 110:3.

      Zwróćmy uwagę na słowa naszego Pana, skierowane do Nikodema, który pragnął dowiedzieć się czegoś o rzeczach niebiańskich, ale znajomość ta nie była mu dana, gdyż nie uwierzył jeszcze w rzeczy ziemskie. Nasz Pan, wyjaśniając mu znajomość rzeczy niebiańskich, mówi: „Nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy”.* Dalej nasz Pan wyjaśnia Nikodemowi, co Bóg przygotował dla świata, aby ludzie nie zginęli, lecz mieli wieczne życie: „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” – Jan 3:13,16.

* Słowa „który jest w niebie” zostały dopisane, nie ma ich w starych rękopisach.

      Logosa, początek stworzenia Bożego, Izajasz nazywa Dziwnym,

poprzednia stronanastępna strona