WYKŁAD V

POŚREDNIK POJEDNANIA
„PODOBNY BRACIOM”
I
„KTÓRY MOŻE WSPÓŁCZUĆ ZE SŁABOŚCIAMI NASZYMI”

KIM SĄ „JEGO BRACIA” – NA CZYM POLEGAŁO PODOBIEŃSTWO – W JAKI SPOSÓB BYŁ „SKUSZONY WE WSZYSTKIEM NA PODOBIEŃSTWO NAS, OPRÓCZ GRZECHU” – KUSZENIE NA PUSZCZY – PODOBIEŃSTWO DO NASZYCH POKUS – NIEKTÓRE Z NICH „ZWIODŁYBY (BY MOŻNA) I WYBRANE” – W JAKIM SENSIE NASZ PAN ZOSTAŁ „PRZEZ UCIERPIENIE DOSKONAŁYM UCZYNIONY” – CHOĆ BYŁ SYNEM, NAUCZYŁ SIĘ POSŁUSZEŃSTWA – W JAKI SPOSÓB ZOSTAŁ UCZYNIONY NA PODOBIEŃSTWO GRZESZNEGO CIAŁA – ALE BEZ GRZECHU – W JAKI SPOSÓB MOŻE WSPÓŁ­CZUĆ.

„Skąd miał być we wszystkim podobny braciom, aby był miłosiernym i wiernym kapłanem w tym, co się u Boga na ubłaganie za grzechy ludzkie dziać miało” – Hebr. 2:17.

      Dwie myśli, powszechnie znane, choć wzajemnie sprzeczne, pozostają w sprzeczności ze wszystkimi tekstami Pisma Świętego, mówiącymi o związku naszego Pana z ludzkością; właściwa, trzecia myśl, jest w stanie pogodzić różne wersety, czyli zadowolić uświęcony umysł. Jedna z tych dwóch fałszywych, lecz popularnych teorii utrzymuje, że nasz Pan Jezus był Wszechmogącym Bogiem, Jahwe, który jedynie przybrał ludzkie ciało, w rzeczywistości nie odczuwając prób ludzkości, pokus i otaczających ją okoliczności. Druga teoria mówi, że był On grzesznym człowiekiem, uczestnikiem zmaz naszego rodzaju, podobnie jak inni; był jednak w stanie z większym niż inni powodzeniem walczyć z atakami grzechu i opierać się im. Naszym celem jest wykazanie, iż obie wspomniane teorie są błędne, a prawda znajduje się pośrodku, w fakcie, że Logos, „będąc w kształcie Bożym”, będąc istotą duchową, „stał się ciałem” – prawdziwym człowiekiem, „człowiekiem Chrystusem Jezusem”, „odłączonym od grzeszników”, doskonałym człowiekiem, przygotowanym na to, żeby mógł się stać „równoważną ceną” za pierwszego doskonałego człowieka, którego upadek objął cały rodzaj ludzki

poprzednia strona – następna strona