5 tom paruzyjny – wykład VI – str. 140
Pośrednik Pojednania – syn Dawida i Pan Dawida
Adam i jego rodzina byli pierwotną winoroślą i jej latoroślami, zaatakowanymi przez wirus grzechu i przynoszącymi zły owoc i śmierć. Nasz Pan Jezus stał się nową latoroślą i został wszczepiony w Adamową winorośl; przyniósł inny rodzaj owocu. Szczególną cechą winorośli jest to, że jej latorośle mogą zostać wsadzone w ziemię i same stać się korzeniami. Tak właśnie nasz Pan, latorośl wszczepiona w Adama, został pogrzebany, przestał być latoroślą i stał się korzeniem. Jego Kościół w obecnym wieku to latorośle w Nim, przynoszące podobny „pożytek swój ku poświęceniu” (Rzym. 6:22), czerpiąc z Niego nowe życie. Niemniej jednak wszystkie latorośle obecnego wieku muszą nie tylko „przynosić obfity owoc” jako latorośle – takie jak Pan – lecz również, podobnie do Niego, muszą być w końcu pogrzebane i wraz z Nim stać się częściami korzenia, który w ciągu Wieku Tysiąclecia będzie dawał i podtrzymywał życie odrodzonego rodzaju ludzkiego.
Upadły korzeń, Adam (z pierwszą Ewą, jego pomocnicą), zapoczątkował swą rodzinę w grzechu i śmierci; Wtóry Adam, Chrystus (ze swoją Oblubienicą i pomocnicą), wykupiwszy prawa tego pierwszego, odnoszące się do niego samego i całego jego rodu, będzie przygotowany, aby odrodzić wszystkich, którzy okażą pragnienie i posłuszeństwo. Proces ten został nazwany „naprawieniem wszystkich rzeczy” (Dz.Ap. 3:19-23) – przywróceniem tym, którzy będą tego godni, ziemskich przywilejów i błogosławieństw utraconych w pierwszym Adamie, aby – jako Pańska winorośl – naprawiona ludzkość przynosiła obfity owoc ku chwale Bożej. Zauważmy jednak, że ten przywilej stania się „korzeniem” jest przeznaczony jedynie dla Chrystusa, Głowy i Ciała, dla „wybranych według przejrzenia Boga Ojca przez poświęcenie Ducha” i „w wierze prawdy” (1Piotra 1:2). Dawid i inni godni żyjący w przeszłości (którzy umarli, zanim „latorośl” została pogrzebana i stała się „korzeniem”) nie mogą nigdy stać się częścią korzenia; nie będzie to również możliwe w przypadku wiernych Wieku Tysiąclecia. Wszyscy jednak będą zadowoleni, kiedy staną się podobni Jemu, czy to na poziomie ziemskim, czy niebiańskim. Ludzkość będzie miała przywilej osiągnąć podobieństwo