5 tom paruzyjny – wykład VI – str. 145
Pośrednik Pojednania – syn Dawida i Pan Dawida
„dzieci gniewu jako i drudzy” (Efez. 2:3), tak samo, jak inni potrzebujący przebaczenia grzechów przez zasługę wielkiego pojednania – może być w jakimkolwiek sprawiedliwym sensie oddzielony i odłączony od świata i nazwany „synami Bożymi”, podczas gdy świat jest nazwany synami Dawcy życia, Chrystusa [Głowy i Ciała – przyp. tłum.]?
Różnica polega na tym, że Pan Jezus wykupił prawo do życia, a co więcej, posłuszni członkowie rodzaju ludzkiego otrzymają ponownie wykupione życie przez Niego, podczas stopniowych procesów właściwych dla Wieku Tysiąclecia. W przeciwieństwie do tego członkowie Kościoła nie otrzymują restytucji życia na poziomie ludzkim, wykupionego dla nich przez Pana. Restytucyjne życie jest jedynie przypisane wierzącym obecnego Wieku Ewangelii przez to, że są oni usprawiedliwieni (czyli uczynieni doskonałymi, odrodzonymi jako istoty ludzkie) przez wiarę – a nie w rzeczywistości. Ta przypisana z wiary ludzka doskonałość ma swój cel: aby ludzie ci mogli poświęcić w służbie Bożej to przypisane im życie na poziomie ludzkim wraz z jego prawami i przywilejami, a w zamian za nie otrzymać nadzieję udziału w boskiej naturze.
Ziemskie życie i ziemskie błogosławieństwa zostały utracone przez Adama; dokładnie to samo życie i te same błogosławieństwa zostały wykupione dla ludzi przez naszego Pana i one właśnie będą przezeń wylane w czasach restytucji. Jednak Kościół – Ciało, Oblubienica Chrystusowa – został powołany na początku spośród ludzkości jako specjalna klasa „wybranych”, powołana „niebiańskim powołaniem”, „wysokim powołaniem” – aby jej członkowie stali się współdziedzicami z Jezusem Chrystusem, ich Panem i Odkupicielem. Jezus złożył swą doskonałą ofiarę, „człowieka Chrystusa Jezusa” i został nagrodzony boską naturą; podobnie wierzącym obecnego Wieku Ewangelii dozwolono złożyć w ofierze ich niedoskonałe jestestwa (usprawiedliwione, czyli uznane za doskonałe przez zasługę drogocennej krwi Jezusa) na Boskim ołtarzu; czyniąc to, są oni spłodzeni z ducha,