5 tom paruzyjny – wykład VIII – str. 174
Droga Pojednania – Święty Duch Boży
„wonieć”, „zawonieć”, „wiatr”. Za każdym razem słowo to niesie w sobie znaczenie niewidzialnej mocy lub wpływu. Oto kilka przykładów:
„Tchnieniem nozdrzy twoich zebrały się wody” – 2Moj. 15:8.
„Wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia” – 1Moj. 6:17 BT; 7:15 BT, NB.
„W jego ręku (…) tchnienie wszelkiej istoty ludzkiej” – Ijoba 12:10 BP.
„Wszyscy mają to samo tchnienie. Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem” – Kazn. 3:19 BT.
„Były one powodem trosk dla Izaaka i Rebeki” – 1Moj. 26:35.
„Zawoniał Pan wonności wdzięcznej” – 1Moj. 8:21.
„Nozdrze mają, a nie wonieją” – Psalm 115:6.
„Przywiódł Bóg wiatr na ziemię” – 1Moj. 8:1.
„Wionąłeś wiatrem twym” – 2Moj. 15:10.
„Wiatr gwałtowny, wykonywający rozkaz jego” – Psalm 148:8.
„Jako się poruszają drzewa leśne od wiatru” – Izaj. 7:2.
Pneuma w Nowym Testamencie tłumaczone jest jako „duch”, a oprócz tego jako „duchowny”, „wiatr”, „życie” itp.
„Tchnąć życie w posąg bestii” – Obj. 13:15 (Kow).
„Ponieważ się usilnie staracie o dary duchowne” – 1Kor. 14:12.
„Wiatr, gdzie chce, wieje i głos jego słyszysz” – Jan 3:8.
Nie zapominajmy, że cytowane przekłady są dziełem zwolenników trójcy. Nie krytykujemy tych tłumaczeń – są one jak najbardziej właściwe. Zwracamy na nie uwagę jako na dowody tego, że słowa ruach i pneuma, choć tłumaczone na „duch”, nie oznaczają osoby, lecz niewidzialną moc lub wpływ.
„BÓG JEST DUCH”
(2) „Bóg jest duch” oznacza, że jest On potężną, lecz niewidzialną istotą; podobnie aniołowie nazywani są duchami,