5 tom paruzyjny – wykład IX – str. 240
Chrzest, świadectwo i pieczęć Ducha Pojednania
„Będzie tam droga” bez kamieni obrażenia (Izaj. 35:8; 62:10). Duch będzie „świadczył”, że „złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię” (Dz.Ap. 3:23; Psalm 37:7-11). Będzie on „świadczył” błogosławieństwa czyniącym dobro oraz karanie i zniszczenie dobrowolnie czyniącym zło. Będzie to ten sam duch Boży, zmieni się jedynie sposób jego wykorzystania.
Dowiedzieliśmy się, w jaki sposób duch święty „poświadcza” i jakie są jego świadectwa w Boskim świętym słowie; widzimy teraz, że są one o wiele bardziej przekonywające niż wszystkie wątpliwości i obawy, powodowane przez uczucia – stan umysłowy i fizyczny – przez niektórych niesłusznie uznawany za świadectwo ducha świętego. Niemniej jednak powinniśmy zwrócić uwagę na fakt, iż nie wszyscy chrześcijanie mogą w swoim duchu, czyli umyśle, mieć to samo świadectwo ducha Bożego. Wszyscy chrześcijanie o bogatszym doświadczeniu i wyższym stopniu rozwoju powinni otrzymywać wszystkie wymienione przez nas świadectwa oraz inne potwierdzenia, ukazane w Piśmie Świętym; są jednak młodsi chrześcijanie, którzy nie są tak zaawansowani, by mogli mieć udział w tych wszystkich świadectwach. Niektórzy są być może prawdziwie spłodzeni przez Pana, a mają niewiele z tych świadectw. Wielki Winiarz nie oczekuje jednakże pojawienia się na młodych i delikatnych pędach jakichkolwiek owoców – czy to zielonych, czy też rozwiniętych i dojrzałych.
Pierwszym świadectwem, jakie może otrzymać nowo spłodzona osoba, jest fakt, iż została przyjęta przez Pana, że stała się młodą latoroślą prawdziwej winnej macicy; że jest w niej duch tej winnej macicy – że pragnie wzrastać i upodabniać się do Niej i przynosić owoce. Wkrótce powinny pojawić się pączki liści i zawiązki obiecujące owoce. Nowonarodzone dziecko w duchowej rodzinie okazuje swój związek ze starszymi i bardziej rozwiniętymi członkami tejże rodziny nie poprzez spożywanie twardego pokarmu, którym mogłoby się udławić, lecz poprzez picie wzmacniającego mleka, umożliwiającego jego rozwój (1Piotra 2:2).