6 tom paruzyjny – str. ii
Wstęp i przedmowa
Bóg najpierw wzbudził Jezusa, Głowę owego wielkiego Pośrednika, gdy wskrzesił Go od umarłych. Od tego czasu wzbudza On Kościół jako Nowe Stworzenie, a gdy wszyscy braterstwo Ciała Chrystusowego zostaną zgromadzeni ze świata poprzez poznanie Prawdy i uświęcenie ducha świętego, gdy okażą się godni przez zachowanie wierności aż do śmierci i gdy wszyscy oni zostaną mocą Bożą podniesieni z ziemskiego stanu do niebiańskiego jako Ciało Chrystusa, wówczas wielki pozaobrazowy Melchisedek będzie kompletny, stanie się Kapłanem na swym tronie – wielkim Pośrednikiem Nowego Przymierza, który obejmie tron Boskiej władzy. Następnie Nowe Przymierze wejdzie w życie, a Bóg oświadczy Izraelowi: „Oto dni idą, mówi Pan, których uczynię z domem izraelskim i z domem judzkim przymierze nowe” [Jer. 31:31].
Pozaobrazowy Pośrednik, po zapłaceniu Boskiej sprawiedliwości w pełni i na zawsze ceny okupu za Adama i jego potomstwo, przejmie całkowite zwierzchnictwo, aby pod Nowym Przymierzem – w ten sposób zapieczętowanym – mogło rozpocząć się dzieło błogosławienia i przywracania do łaski wszystkich tych spośród Adamowego potomstwa, którzy okażą dobrą wolę i posłuszeństwo. Wszyscy, którzy osiągną stan harmonii z Panem, będą zaliczani do ziemskiego nasienia Abrahama, aż wreszcie przy końcu Tysiąclecia wszyscy praktykujący wiarę i posłuszeństwo zostaną przez Pana uznani za Abrahamowe nasienie. „I błogosławione będą [błogosławieństwo stanie się ich udziałem] w nasieniu twoim [przez to, że staną się tym nasieniem] wszystkie narody ziemi” [1 Moj. 22:18].
W sposób niezamierzony nazwa „Nowe Przymierze”, która odnosi się do Bożych kontaktów ze światem w Tysiącleciu, była używana w odniesieniu do przymierza, które jest obecnie aktualne dla Kościoła w czasie Wieku Ewangelii. Nasze przymierze jest oczywiście także nowym przymierzem, w tym sensie, że jest ono odmienne od przymierza żydowskiego z góry Synaj. Nie jest ono jednak TYM Nowym Przymierzem. W odniesieniu do przymierza Kościoła Biblia używa nazwy „przymierze przy ofierze”. Zachowanie w pamięci tych zagadnień okaże się z pewnością pożyteczne dla czytelników tego Tomu. Wszystkie te przymierza mają ze sobą związek. Wszystkie one były wyobrażone i przedstawione w Abrahamie i przymierzu, które Bóg z nim zawarł. Kościół jest przedstawiony jako duchowe nasienie Abrahama i porównany do gwiazd na niebie. Cała ludzkość, w miarę jak osiągnie stan harmonii z Bogiem,