6 tom paruzyjny – wykład X – str. 431
Chrzest Nowego Stworzenia
jak łan pszenicy Wieku Ewangelii. Przeciwnik nasiał „kąkolu” tak bujnie, że prawie zupełnie przytłoczył „pszenicę”, czyniąc z łanu pszenicznego raczej pole kąkolu. Teraz jednakże, skoro nastało wreszcie obiecane przez Pana „żniwo” Wieku Ewangelii, posyła On żniwiarzy, by zgromadzili „pszenicę”, każde jej ziarno, do gumna. Oczywiste jest, że ziarna prawdziwej pszenicy można znaleźć nie tylko pośród baptystów i „uczniów”, lecz także wśród prezbiterian, metodystów, episkopalian, luteran, kongregacjonalistów, rzymskich katolików i innych. Zgadza się to z faktem, że poselstwo zostało skierowane do ludu Bożego w całym Babilonie: „Upadł, upadł Babilon on wielki [Boski wyrok dosięgnął jego systemów; zostały one odrzucone przez Pana]. (…) Wynijdźcie z niego, ludu mój! abyście nie byli uczestnikami grzechów jego, a iżbyście nie wzięli z plag jego” – Obj. 18:2,4.
Wynika z tego, że baptyści, „uczniowie” i inni bardzo się pomylili w zrozumieniu istoty chrztu i wynikających z niego przywilejów i błogosławieństw. Pokrótce przedstawiliśmy rozwój sytuacji aż do obecnego czasu, aby wykazać wszystkim, że wszelkie powszechne teorie dotyczące chrztu zawierają zasadnicze błędy. Tak przygotowani możemy zatem ominąć ludzkie tradycje oraz teorie i z modlitwą, nabożnie udać się do Słowa Pańskiego, gdzie natchnieni apostołowie wypowiadają się na ten niewątpliwie ważny temat Bożego postanowienia. Tylko jeśli wyraźnie ujrzymy całe zamieszanie wokół różnych teorii chrześcijańskich, będziemy w stanie w pełni docenić prostotę Boskiego przesłania na ten temat.
ŚWIADECTWO PISMA ŚWIĘTEGO NA TEMAT CHRZTU
Obrządek żydowski obejmował przeróżne formuły dotyczące oczyszczania naczyń, obmywania i pokrapiania osób nieczystych itd. Nic jednak nie mówił o chrzcie (baptidzo, zanurzenie), jaki był głoszony przez Jana pod koniec Wieku Żydowskiego.