6 tom paruzyjny – wykład XI – str. 464
Pascha Nowego Stworzenia
prawdziwy pozaobrazowy przaśny chleb, będą starać się zachować go w czystości, bez zepsucia [kwasu] właściwego ludzkim teoriom, bez złych naleciałości, ambicji, samolubstwa itp., a wszystko po to, aby mogli być mocni w Panu i w sile mocy Jego. Będą oni również spożywać gorzkie zioła prześladowań, zgodnie ze słowami Mistrza, że sługa nie może być wyższy nad pana swego i jeśli samemu Panu złorzeczono, prześladowano Go i wreszcie odrzucono, muszą się oni spodziewać podobnego traktowania; świat bowiem nie zna ich, tak jak nie znał Pana. Co więcej, według Jego świadectwa nie będą Mu mili ci, których wierność nie sprowadzi na nich niełaski świata. Jego słowa brzmią: „Wszyscy, którzy chcą pobożnie żyć, (…) prześladowani będą”. „Kłamliwie mówić [będą] na was wszelkie zło ze względu na mnie! Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie” (Mat. 5:11‑12 NB; 2Tym. 3:12).
Gdy nasz Pan ustanowił Pamiątkową Wieczerzę, zwaną Ostatnią Wieczerzą, był to, jak stwierdzono wyżej, nowy symbol, oparty na dawnym obrazie Paschy i odnoszący się do niego, choć nie był jego częścią; był on w istocie uczczeniem pamięci albo pamiątką pozaobrazu. Jak czytamy, Pan Jezus „wziął chleb, a podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane [to wyobraża mnie, pozaobrazowego Baranka; symbolizuje to moje ciało]; to czyńcie na pamiątkę moją”. Oczywistym zamiarem naszego Pana było utrwalenie w umysłach Jego naśladowców tego, że jest On pozaobrazowym Barankiem dla pozaobrazowych pierworodnych i domowników wiary. Zdanie „To czyńcie na pamiątkę moją” oznacza, że ten nowy zwyczaj powinien wśród Jego naśladowców zająć miejsce dawnego, który teraz stał się nieaktualny z powodu wypełnienia się. „Także i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowy testament [przymierze] we krwi mojej” – krwi przymierza, krwi, która pieczętuje Nowe Przymierze – „to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją”. Nie mamy rozumieć, że oznacza to powtarzanie tej czynności bez względu na czas, miejsce itp., lecz jako zalecenie, że ilekroć ten kielich i przaśny chleb będą odtąd użyte w czasie obchodu Paschy,