6 tom paruzyjny – wykład XI – str. 478
Pascha Nowego Stworzenia
(8) Następnie należy poprosić w modlitwie o błogosławieństwo na kielich, zgodnie z tym, jak czytamy, że nasz Pan „wziął kielich i podziękował”, i dał uczniom. Jakiś brat może zostać poproszony o dziękczynną modlitwę i prośbę o błogosławieństwo Pańskie dla uczestników; kielich, podobnie jak chleb, powinien być również podawany w ciszy.
(9) Kończąc na tym nabożeństwo, radzilibyśmy aż do końca postępować za wzorem Pana i apostołów: na zakończenie zaśpiewać pieśń i opuścić zgromadzenie bez końcowej modlitwy. Radzilibyśmy także, aby zaniechać przy tym zwykłych pożegnań, pytań o zdrowie itp. i żeby każdy, idąc do domu, unikał, o ile to możliwe, czegokolwiek, co by przeszkadzało w rozmyślaniach i społeczności, a także aby w miarę możliwości starał się pozostać w tej społeczności nie tylko tej nocy, lecz i następnego dnia, mając w pamięci doświadczenia Pana w Getsemane i Jego pragnienie współczucia i pomocy, jak i to, że każdy członek Jego Ciała też może przechodzić doświadczenia Getsemane oraz potrzebować pomocy i pociechy współuczniów.
O naszym Mistrzu jest napisane, że „nikt z ludu nie był z nim”. Nikt nie potrafił współczuć z Nim w godzinie Jego próby. Z nami jest inaczej. My mamy współczłonków Ciała, tak samo ochrzczonych w Jego śmierć i tak samo poświęconych, aby być łamanymi jako członkowie jednego chleba, oraz tak samo przyjętych i pomazanych tym samym duchem świętym. Pamiętając o tym, starajmy się jeszcze gorliwej być pomocni dla współczłonków Ciała, wiedząc, że cokolwiek byśmy uczynili najmniejszemu członkowi Ciała, uczyniliśmy Głowie i przez nią będziemy docenieni. Przypomnijmy sobie w takim wypadku przykład Piotra – jego gorliwy zapał jako sługi Pana, a jednocześnie jego słabość w chwili próby, jego potrzebę Pańskiej pomocy i modlitwy. „Ja zaś prosiłem za tobą, aby nie ustala wiara twoja.” Pamiętanie o tym może być dla nas bardzo pomocne, tak jak niewątpliwie pomocne było później dla apostoła Piotra. Będzie nas to też bardziej pobudzać do uciekania się do Pana z prośbą „o łaskę i pomoc w każdej potrzebie”.
Dobrze będzie, jeśli równocześnie przypomnimy sobie Judasza, którego upadek nastąpił z powodu samolubstwa, ambicji i chciwości.