6 tom paruzyjny – wykład XII – str. 498
Małżeńskie i inne przywileje i zobowiązania Nowego Stworzenia
mówi Apostoł. Nie powinna czekać, aż obcy wytkną jej brak szacunku dla męża albo aż mąż da jej do zrozumienia, że nie jest traktowany z należnym szacunkiem według przymierza małżeńskiego i według biblijnych zasad dotyczących obowiązków żony. Przeciwnie, dążąc do zrozumienia odpowiedzialności i obowiązków żony, powinna poważać męża i zdawać sobie sprawę, że takie jest znaczenie małżeńskiego przyrzeczenia według Biblii, bez względu na jego znaczenie według świata i różnych ludzkich pojęć. Poważanie dla męża wiele znaczy i istotnie przejawia się we wszystkich sprawach życia, dotyka i wpływa na każdy czyn, każde słowo i każdą myśl dotyczącą domu i jego spraw.
Apostoł Piotr zwraca na ten fakt uwagę w następujących słowach: „Żony! bądźcie poddane mężom swoim. (…) Ale on skryty serdeczny człowiek, zależący w nieskażeniu cichego i spokojnego ducha, który jest przed obliczem Bożym kosztowny. Albowiem tak niekiedy i one święte małżonki, które nadzieję miały w Bogu, zdobiły się, będąc poddane mężom swoim. Jako Sara była posłuszną Abrahamowi nazywając go panem” – 1 Piotra 3:1‑6. Mąż, który czci swoją żonę, czci samego siebie. Podobnie kobieta, która poważa męża, czci sama siebie. Poważanie męża jako pana, mistrza czy głowy domu nie oznacza niewoli. Kościół nie jest niewolnikiem w stosunku do Pana, nie boi się jak niewolnik, lecz obdarza Go poważaniem z miłości i oddania – co jest dla nas przykładem.
To poważanie względem męża nie oznacza, że żona nie powinna po zastanowieniu się przedstawić mężowi swych prób i doświadczeń czy brzemion dla niej za ciężkich, jednak sposób wyrażania przez nią poglądów, nadziei i pragnień nie powinien być kategoryczny, lecz uległy, odzwierciedlający jej poddanie zwierzchności męża. Powinna też starać się być zadowolona z jego decyzji po przedstawieniu mu swego zdania na temat spraw dotyczących wspólnego dobra.