6 tom paruzyjny – wykład XII – str. 512
Małżeńskie i inne przywileje i zobowiązania Nowego Stworzenia
Po zawarciu małżeństwa jest już za późno na decyzję o własnym celibacie. Apostoł mówi o tym wyraźnie, stwierdzając, że ani mąż, ani żona nie mają od tej chwili wyłącznej władzy nad własnym ciałem. W małżeństwie bowiem oboje są oddani sobie nawzajem do takiego stopnia, że wszelka odmowa umiarkowanych i rozsądnych praw małżeńskich byłaby niesprawiedliwością i pogwałceniem małżeńskiej umowy. Apostoł nazywa to „oszukiwaniem jeden drugiego” (1 Kor. 7:5). Nad tymi sprawami należy się zastanawiać przed ślubem. Nie byłoby również właściwe, aby jedno z małżonków wiązało partnera, ani aby oboje składali ślub celibatu, będąc już w więzach małżeńskich. Tak w tej, jak i we wszystkich innych ziemskich sprawach umiarkowanie jest prawem, którym należy się kierować – hamulcem, który pozwala Nowej Naturze utrzymać przewagę nad ciałem* poprzez poddanie nawet zamysłu serca Panu. Całkowita wstrzemięźliwość, jakkolwiek pożądana, mówi Apostoł, nie może być wymuszona przez jedno z małżonków na drugim, gdyż mogłoby się to stać sidłem i sprowadzić pokusę pogwałcenia zobowiązań małżeńskich. Stwierdza on:
„Mąż niech żonie powinną chęć [rozsądne, naturalne i sprawiedliwe żądania] oddaje, także też i żona mężowi. Żona własnego ciała swego w mocy [kontroli] nie ma, ale mąż; także też i mąż własnego ciała swego w mocy [kontroli] nie ma, ale żona. Nie oszukujcie jeden drugiego; chybaby z wspólnego zezwolenia do czasu, abyście się uwolnili (…) do modlitwy; a zasię wespół się schodźcie, aby was szatan nie kusił dla waszej niepowściągliwości. Ale to mówię jako pozwalając, a nie jako rozkazując. Albowiem chciałbym, aby wszyscy ludzie tak byli jako i ja [wstrzemięźliwy i wolny, tak jak rzezaniec]. (…) A mówię nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeśliby tak zostali, jako i ja. Ale jeśli się wstrzymać nie mogą, niechże w stan małżeński wstąpią; boć lepiej w stan małżeński wstąpić, niż upalenie cierpieć” – pałać niekontrolowaną żądzą, która utrudnia społeczność z Panem i mogłaby się stać dla nich sidłem (1 Kor. 7:3‑9).
____________________
* por. żydowskie ograniczenia z 3Moj. 20:18, 15:25