6 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 529
Rodzicielskie obowiązki Nowego Stworzenia
Taka ostrożność i rozwaga w drobnych, publicznych i prywatnych, sprawach życia rozwinie w rodzicach coraz więcej owoców ducha Pańskiego, tak iż w tym dziele udoskonalania się i przygotowywania do Królestwa będą się coraz bardziej podobać Panu.
W każdym domu, nawet biednym, powinna panować atmosfera czystości. Zupełna czystość myśli, słów i czynów jest, jak wiemy, niemożliwa do osiągnięcia w obecnych warunkach, podobnie jak niemożliwa jest czystość fizyczna w zanieczyszczonym środowisku. Każdy chrześcijański dom powinien jednak być jak najbardziej czysty, w jak największym stopniu wolny od brudu zewnętrznego, jak i od zaburzeń i skaz moralnych niedoskonałych ziemskich naczyń. Każde dziecko powinno wspominać swój dom, skądinąd może skromny i niezamożny, jako miejsce czyste, dom Boży, miejsce święte. W jego wspomnieniach powinien się znaleźć głos modlitwy przy rodzinnym ołtarzu, dźwięk uprzejmych słów ojca i matki przy różnych okazjach i ogólny duch pokoju, odpocznienia, zadowolenia i poddania Bożej opatrzności. Dziecko powinno czuć słodką woń miłości przepełniającej dom, cenionej przez wszystkich domowników, a przejawiającej się cichością, czułością, łagodnością i wzajemną pomocą.
Dziecko urodzone i wychowane w atmosferze miłości będzie prawdopodobnie pragnęło podobania się Panu i okazywania Mu posłuszeństwa od pierwszych chwil swej świadomości. Kiedy dorośnie do dziesięciu, dwunastu lat, powinno być zachęcane do rozważenia możliwości pełnego ofiarowania się Panu. Powinno rozumieć, iż będąc niedojrzałe, zawdzięcza swą pozycję przed Bogiem rodzicom, lecz że w proporcji do osiągniętej dojrzałości umysłowej Pan spodziewa się osobistego poświęcenia. Gdyby tak wychowane dziecko, w przyszłości zaniedbało lub odmówiło poświęcenia się Panu, to z pewnością wpływ domu będzie nadal procentować. Jednakże brak przymierza z Panem po osiągnięciu lat dojrzałości może słusznie spowodować wahanie w przystępowaniu do tronu łaski