6 tom paruzyjny – wykład XIII – str. 532
Rodzicielskie obowiązki Nowego Stworzenia
Nietrudno zauważyć, że dzieci Nowych Stworzeń posiadają przed Bogiem tymczasowe usprawiedliwienie, a to dzięki relacji ich rodziców względem Niego oraz względem nich. Jak nieposłuszeństwo i oddalenie Adama i Ewy od Ojca Niebieskiego spowodowało oddalenie całego ich potomstwa, tak też pojednanie ludu Pańskiego dzięki zasłudze wielkiej ofiary pojednawczej powoduje nie tylko przywrócenie go do harmonii z Bogiem, lecz także uznanie jego dzieci za usprawiedliwione ze względu na rodziców i poprzez nich, aż do czasu, kiedy posiądą własne zrozumienie i własną wolę. Sprawa jest bardziej złożona w przypadku, gdy jedno z rodziców oddało się Panu, a drugie jest Mu nieznane i obce. Apostoł zapewnia nas jednak, że nawet i w takim przypadku Bóg uznaje to dziecko za swoje ze względu na tego z rodziców, który jest Pańskim uczniem. Wpływ wierzącego, poświęconego rodzica jest uznawany za rekompensujący i przeważający w stosunku do wpływu strony niepoświęconej, o ile dotyczy to dziecka. Apostoł stwierdza:
„INACZEJ DZIECI WASZE BYŁYBY NIECZYSTE”
[GRZESZNE, POTĘPIONE].
„Albowiem poświęcony jest mąż niewierny przez [wierzącą] żonę i żona niewierna poświęcona jest przez [wierzącego] męża [w odniesieniu do rozważanego zagadnienia, tj. potomstwa z ich związku]; bo inaczej dziatki wasze byłyby nieczystymi [grzesznikami w stanie potępienia, nieusprawiedliwionymi, niezwiązanymi z Bogiem, oddalonymi od Jego opieki i błogosławieństwa], lecz teraz [dzięki łasce Bożej] świętymi są [w stanie tymczasowego usprawiedliwienia względem Boga, który dzięki temu nie traktuje ich jak nieprzyjaciół]” – 1Kor. 7:14.
Właściwe wychowanie dzieci bywa dla nas trudne, lecz dla Pana nie jest za trudne, by nim pokierować. Rodzice, którzy stali się chrześcijanami, mogą zatem liczyć na współmierne obfitowanie Pańskiej łaski w każdej sprawie. Aby spełniać dobrze swe obowiązki