6 tom paruzyjny – wykład XIV – str. 592
Różnorodne ziemskie obowiązki Nowego Stworzenia
(Psalm 37:1‑2). Dlatego, podczas gdy innym ważne może się wydawać omawianie różnych zagadnień politycznych, lepszego rządu, finansów itd., w przeciwieństwie do tego Nowe Stworzenie zdaje sobie sprawę, że Bóg przewidział obecną sytuację i już wydał osąd przeciwko dzisiejszym egoistycznym instytucjom: „MENE, MENE, THEKEL, UPHARSIN (…) Zważonyś na wadze, a znalezionyś lekki” – Dan. 5:25‑28. Ono rozumie, że wyrok Boży w tej sprawie, jak to wyraża Pismo Święte, jest słuszny i niezmienny. Oczekuje więc cierpliwie, aż Pan dokona przekształcenia obecnego stanu rzeczy zgodnie ze swoją wolą i łaskawymi obietnicami. Chociaż wie, że Jego wola oznacza wielki ucisk dla świata, Nowe Stworzenie zdaje się na Boskie obietnice i „pozostawia w rękach Chrystusa klucze jutra”. Wie, że jego słowa, myśli albo czyny nie mogłyby i tak zmienić ostatecznego rezultatu, dlatego jest spokojne, z wiarą ufając mądrości i mocy Bożej. Mówiąc o Nowym Stworzeniu w kontekście nadchodzącego czasu ucisku, prorok trafnie stwierdza, iż „miasto Boże [Syjon] (…) nie będzie poruszone” (Psalm 46:6). Jego pewność, zaufanie i wiara nie są ugruntowane na niewiedzy i łatwowierności, ale na żywym i stałym Słowie Bożym.
Podejmowanie wysiłków w celu ostrzegania świata przed nadchodzącym uciskiem nie wydaje się Nowemu Stworzeniu ani konieczne, ani roztropne. Przede wszystkim pamięta ono wyraźną zapowiedź Pana, że „wszyscy niezbożni nie zrozumieją” (Dan. 12:10). Pamięta też, że biedne, wzdychające stworzenie dźwiga na co dzień wystarczająco ciężkie brzemię nawet bez świadomości nadchodzących problemów, którym i tak nie może zapobiec, oraz że „dosyćci ma dzień na swoim utrapieniu”. Choć więc nie będzie się „chronić, żeby (…) nie miało oznajmić wszelkiej rady Bożej” tym, którzy zdają się posiadać uszy ku słuchaniu, to jednak w sposób mądry i stosowny unikać będzie marnowania własnej energii i pobudzania do gniewu tych, którzy nie uznają Pana i Jego Słowa. Nowe Stworzenia nie będą rzucać swych pereł przed wieprze. Będą się kierować mądrością pochodzącą z góry,