6 tom paruzyjny – wykład XV – str. 621
Wrogowie i zasadzki Nowego Stworzenia
że człowiek ma „wolną wolę”. Choć może utracić swą osobistą wolność i stać się sługą ludzi lub własnych pożądliwości, to jego wola jest wolna, może on posługiwać się swoją wolą, swoim umysłem tak, jak mu się podoba. Jeśli chce, może poddać się woli Pana, lecz może też poddać się złym wpływom. Może również, jeśli zechce, pozostać niezależny zarówno od Boga, jak i od złych wpływów na tyle, na ile pozwolą na to jego siły fizyczne i zdolności umysłowe. Jednak na skutek upadku i odziedziczonej ułomności jego osąd, wiedza i zdolność rozumowania są znacznie ograniczone. Dlatego jego moralna niezależność jest poważnie zagrożona, kiedy znajdzie się w zasięgu „duchów zwodzących i nauk diabelskich”, jak określa Pismo Święte złe wpływy działające na świecie (1 Tym. 4:1). Nic więc dziwnego, że na przestrzeni dziejów ci upadli aniołowie, demony, opętali tak wiele mediów. Szukają oni w miarę możliwości ludzi posiadających pewne psychiczne predyspozycje i umiejętności, aby przez te ich naturalne cechy i zdolności mogli jeszcze skuteczniej sprawować kontrolę nad rzeszami ludzi. W krajach pogańskich kapłani, czarownicy, szamani, wróżbici i astrolodzy wywodzili się zawsze spośród najmądrzejszych i najzdolniejszych. Współcześnie, w świecie chrześcijańskim, np. między spirytystami, owi przedstawiciele demonów znani są pod szczególnym mianem – „medium”. Jest to jedno z najbardziej adekwatnych określeń, jako że ci, którzy poddają się wpływom złego, są po prostu pośrednikami, poprzez których złe duchy porozumiewają się z ludźmi – czy to przez słowa, stukanie lub pismo, czy na inne sposoby.
Zasadniczo sposoby działania i nauki demonów przekazywane przez takie media były i są wszędzie i zawsze takie same. Demony podają się za kogoś innego, za zmarłych, a czasem, choć znacznie rzadziej (np. w Chinach), otwarcie przyznają, że są demonami (por. 1Kor. 10:20). Wmówiwszy ludziom, że są duchami zmarłych, skutecznie osiągają wiele celów: