6 tom paruzyjny – wykład XVI – str. 665
Obecnie dziedzictwo Nowego Stworzenia
W czym [w której to nadziei] weselicie się teraz maluczko, (jeśliże potrzeba) zasmuceni w rozmaitych pokusach, aby doświadczenie wiary waszej daleko droższe niż złoto, które ginie, którego jednak przez ogień doświadczają, znalezione było wam ku chwale i ku czci, i ku sławie w objawienie Jezusa Chrystusa” – 1 Piotra 1:3‑7.
„Zatem odłożona mi jest korona sprawiedliwości, którą mi odda w on dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali sławne przyjście jego” – 2 Tym. 4:8.
„Aleć się nie wstydzę, gdyż wiem, komum uwierzył i pewienem, iż on mocen jest tego, czego mi się powierzył, strzec aż do onego dnia” – 2 Tym. 1:12.
„Abyśmy trzeźwie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który dał samego siebie za nas” – Tyt. 2:12‑14.
„To jednak przed tobą [Feliksie] wyznaję [ja, Paweł], że według onej drogi, którą oni powiadają być heretyctwem, tak służę ojczystemu Bogu, wierząc wszystkiemu, cokolwiek napisano w zakonie i w prorokach, mając nadzieję w Bogu, że będzie, którego i oni czekają, zmartwychwstanie” – Dzieje Ap. 24:14‑15.
„Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu. Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale” – Kol. 3:3‑4.
„O nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą” – Dzieje Ap. 23:6.
„I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie. A wszelki, który żyje [wtedy], a wierzy w mię, nie umrze na wieki” – Jan 11:25‑26.
„Przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego; i pójdą ci, którzy dobrze czynili, na powstanie żywota [„pierwsze zmartwychwstanie”]; ale ci, którzy źle czynili [których postępowanie w obecnym życiu nie zostanie zaaprobowane przez Boga jako godne wiecznego życia], na powstanie sądu [stopniowe zmartwychwstanie w okresie karania i nagradzania w Wieku Tysiąclecia]„* – Jan 5:28‑29.
„W domu Ojca mego wiele jest mieszkania; a jeśli nie, wżdybymci wam powiedział. Idę, abym wam zgotował miejsce; a gdy odejdę i zgotuję wam miejsce, przyjdę zasię i wezmę was do siebie, żebyście, gdziem ja jest, i wy byli” – Jan 14:2‑3.
„Albowiem Syn człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z Anioły swoimi, a tedy odda każdemu według uczynków jego” – Mat. 16:27.
„A oto przychodzę rychło, a zapłata moja jest ze mną” – Obj. 22:12.
„Oto zbawiciel twój idzie, oto zapłata jego z nim” – Izaj. 62:11.
____________________
* zob. Wykład XVII