6 tom paruzyjny – wykład XVII – str. 703
Dziedzictwo Nowego Stworzenia przy zmartwychwstaniu
na nowo w ruch mechanizmu życia, wskrzeszenie. Tylko to miało miejsce w przypadku Łazarza, syna wdowy z Nain, czy córki Jaira. Pozostawali oni nadal pod wyrokiem śmierci, otrzymawszy jedynie przedłużenie śmiertelnego bytu. Nie zostali podźwignięci, podniesieni ze śmierci do doskonałych warunków życia.
Słowo „zmartwychwstanie” jest w Nowym Testamencie tłumaczone przeważnie z greckiego słowa anastasis, z jednym wyjątkiem (Mat. 27:53, gdzie użyto greckiego egersis, co powinno być przełożone jako wskrzeszenie, czyli przywrócenie funkcji życiowych). Słowo anastasis, które w Nowym Testamencie pojawia się 43 razy, oznacza ponownie postawić lub ponownie podnieść. Nigdy nie jest ono użyte w odniesieniu do ciała powstającego z grobu do pozycji stojącej ani nie oznacza zwykłego uruchomienia mechanizmu życia. Oznacza coś znacznie ważniejszego. Jest używane jako antyteza lub przeciwieństwo śmierci – regeneracja ze stanu śmierci. Aby pojąć znaczenie słowa anastasis, musimy przede wszystkim uzyskać odpowiedni pogląd na to, czym z Boskiego punktu widzenia jest życie. Musimy też zrozumieć, czym jest umieranie i śmierć. Z odpowiednią świadomością obu tych zagadnień uda nam się uchwycić znaczenie zmartwychwstania, czyli ponownego podniesienia ze śmierci do pełnej doskonałości życia, którą wszyscy utraciliśmy w Adamie.
Tylko dwóch ludzi w ogóle posiadało życie. Pierwszym był Adam przed upadkiem, zanim ściągnął na siebie przekleństwo, czyli wyrok śmierci z całym procesem umierania, a drugim – człowiek Jezus Chrystus. W momencie wydania wyroku śmierci na Adama jego życie zostało stracone, a rozpoczął się dla niego proces umierania i znalazł się on warunkach śmierci, nie w warunkach życia. Zanurzał się coraz bardziej w śmierć, aż ostatecznie umarł całkowicie, choć w sensie prawnym był już umarły od wydania wyroku. Potomstwo Adama nigdy nie miało życia. Owa iskierka, która tli się zaledwie przez kilka lat, nie jest przez Boga uznawana, ponieważ wyrok śmierci ciąży na wszystkich, jak i dlatego, że ci, którzy przychodzą na świat, nie otrzymują życia w pełnym tego słowa znaczeniu,