6 tom paruzyjny – wykład VI – str. 341
Porządek i karność Nowego Stworzenia
Samolubstwo i skąpstwo mają być zwyciężane; pobożność, hojność i szczodrobliwość tak serca, jak i uczynku, mają być starannie pielęgnowane. Choć może ci, którzy są tak usposobieni, będą musieli do samej śmierci walczyć z ciałem, to jednak nie może być tutaj żadnej wątpliwości co do postawy umysłu, czyli nowej woli, a ci, którzy znają ich dobrze, na pewno dostrzegą w ich postępowaniu dowody zwycięstwa nowego umysłu nad cielesnością i samolubstwem.
Mimo zachęty do unikania zbiórek pieniędzy oraz wszelkich finansowych kwestii podczas zgromadzeń Kościoła, nie jest naszym zamiarem zniechęcanie do dawania. Na ile zauważyliśmy, ci, którzy dają Panu najobficiej, z całego serca, najchętniej, są najbardziej błogosławieni przez Niego w sprawach duchowych. Należy zwrócić uwagę, że wyrażenia „ochotnego dawcę Bóg miłuje” [2Kor. 9:7] nie stosujemy wyłącznie do darów pieniężnych; zawierają się w nim bowiem wszystkie dary i ofiary, jakie Pański lud ma przywilej składać na ołtarzu ofiarnym, a które, jak Bóg nas powiadamia, z upodobaniem przyjmuje On przez zasługę naszego drogiego Odkupiciela. Rzeczywiście, jeśli kiedykolwiek i gdziekolwiek pytano nas: Czy lepiej byłoby, abym zajął się daną dziedziną pracy zarobkowej i dzięki niej mógł oddać więcej środków wypracowanych swymi rękami i umysłem na szerzenie Prawdy, czy też raczej powinienem poprzestać na skromniejszych możliwościach usługiwania w ten sposób, przyjmując inny kierunek, który umożliwiłby mi poświęcenie więcej swego czasu i osobistych talentów dla dobra Prawdy i na jej głoszenie wśród przyjaciół, sąsiadów itd.? – wówczas odpowiedzią naszą zawsze było, że powinniśmy wziąć pod uwagę, iż czas i wpływ poświęcone na służenie Prawdzie są bardziej cenione w oczach Pana niż dary pieniężne.
Stąd, gdyby ktoś posiadał zdolności do przedstawiania Prawdy i jednocześnie talent do uczciwego zarabiania pieniędzy, radą naszą byłoby, żeby z talentu zarabiania pieniędzy korzystał jedynie w ograniczonym stopniu, aby móc poświęcić jak najwięcej czasu, uwagi i energii na wykorzystanie swego talentu wyższego rzędu na służenie Prawdzie. Stosuje się to też w znacznym stopniu do służenia Prawdzie poprzez słowo drukowane, kolportaż itp.