6 tom paruzyjny – wykład VI – str. 345
Porządek i karność Nowego Stworzenia
to odpowiedź może być tylko jedna: Nie ma on nic do oddania, gdyż już dał Panu wszystko, co posiada. Jeżeli zaś coś zatrzymał, to znaczy, że nie uczynił zupełnego poświęcenia i może być pewny, że nie został w pełni przyjęty przez Pana.
Lecz jeśli przyznajemy, że oddaliśmy Panu wszystko, to w jaki sposób mamy określić wolę Bożą względem wykorzystania tego, co daliśmy? Odpowiadamy, że każdy powinien uważać się za ustanowionego przez Pana szafarza swego własnego czasu, wpływu i pieniędzy i że każdy powinien się starać, by używać tych talentów, jak najlepiej umie, na chwałę Mistrza. A ponieważ ma on przywilej przystępu do tronu łaski, to znaczy, że jeżeli ma wątpliwości co do sposobu wykorzystywania tych zdolności, to może prosić Boga, który szczerze udziela mądrości proszącemu, a nie wymawia. Kierowany tą mądrością pochodzącą z góry oraz w miarę systematycznego wzrostu swej miłości i gorliwości względem Pana poprzez poznanie Prawdy i osiągnięcie jej ducha, zauważy, że oddawać będzie coraz więcej czasu, coraz więcej swego wpływu i coraz więcej środków, jakie posiada, na usługiwanie Prawdzie; będzie on w dodatku myślał, w jaki sposób ograniczyć osobiste i rodzinne zobowiązania, by móc zwiększyć swe dary i ofiary.
Jak wiadomo, Bóg ustanowił u Żydów system dziesięcin, według którego dziesiąta część wypracowanych bogactw, czy to ze zboża, jarzyn, stada albo z trzody lub pieniędzy, była odkładana na cele święte, jako własność Pańska, i miała być wykorzystana tylko na takie święte sprawy. Lecz było to tylko zarządzenie dla „domu sług„. Pan pozostawił „dom synów” bez żadnego takiego prawa czy przepisu. Czy można stąd wnioskować, że spodziewa się mniej od synów niż od sług? Z pewnością nie. Syn, którego sprawy ojca obchodziłyby mniej niż sługę, byłby niegodny być synem i niezawodnie przestałby nim być; znalazłby się bowiem ktoś inny, posiadający więcej prawdziwego synowskiego ducha. Co do „domu synów”, to nie tylko dziesiąta część, lecz wszystko jest poświęcone, ofiarowane i wszystko ma być użyte stosownie do sytuacji jako ewentualna usługa dla Pana i Jego sprawy. I w taki właśnie sposób mamy