6 tom paruzyjny – wykład VII – str. 359
Prawo Nowego Stworzenia
podnieść się stopniowo z obecnego stanu umysłowej, moralnej i fizycznej śmierci, krok po kroku, aż do pełnej doskonałości ludzkiej natury. Wtedy ludzie będą w stanie przejść próbę przed Wszechmogącym i okazać stałość charakteru oraz udowodnić, że godni są życia wiecznego pod prawem Jego Królestwa. To Nowe Przymierze zawiera zatem całkowite miłosierdzie i łaskę Boga, przewidziane dla całej ludzkości w Wieku Tysiąclecia. Jest to przymierze przebaczenia, błogosławienia i restytucji dla wszystkich, którzy skorzystają z łaski Boga w Chrystusie Jezusie, kiedy ich oczy i uszy zostaną otwarte.
PRAWO NOWEGO PRZYMIERZA
Z Nowym Przymierzem związane będzie odpowiednie prawo. Będzie to Boskie prawo, które się nie zmienia, a które jedynie w różnych okresach było rozmaicie, mniej lub bardziej wyraźnie, formułowane. Będzie to prawo, które oznajmia, że Bóg przeciwstawia się grzechowi, a okazuje łaskę i błogosławieństwo względem ludzi prawych. W Wieku Tysiąclecia świat zawsze będzie miał do dyspozycji tę bezwzględną miarę, do której doskonałych norm każdy będzie się musiał stopniowo zbliżać. Pewną pobłażliwością cieszyć się jednak będą mogli ci, którzy będą się starać być posłuszni, a będzie ona zależeć od stopnia ich słabości, które w błogosławionych warunkach restytucji będą stopniowo zanikać w miarę wzrastania w posłuszeństwie. Napisane jest: „Toć jest przymierze, które postanowię z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje w myśli ich i na sercach ich napiszę je (…) miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej” (Hebr. 8:10; Jer. 31:33‑34).
Jest tu więc mowa o stopniowym zmazywaniu dawnych grzechów i nieprawości, które będzie dziełem Wieku Tysiąclecia, jak też o sukcesywnym odtwarzaniu, ponownym zapisywaniu Boskiego prawa w sercach ludzi – każdego, kto tego pragnie. To wpisywanie na nowo prawa Bożego w charakter człowieka jest po prostu innym sposobem określenia dzieła „naprawienia wszystkich rzeczy,