6 tom paruzyjny – wykład IX – str. 401
Sąd Nowego Stworzenia
w imieniu Ojca i z Jego polecenia, oznacza to, że pochodzi od Ojca, przez Syna (1Kor. 8:6).
Zgadza się to też ze słowami: „Ojcem nazywacie tego, który bez względu na osoby sądzi…” i „Ojciec mój jestci winiarzem. Każdą latorośl, która we mnie owocu nie przynosi, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza [przycina], aby obfitszy owoc przyniosła” (1Piotra 1:17 BT; Jan 15:1‑2). Niemniej jednak fakt, że orędownictwo naszej Głowy jest w pełni uznawane i że te ćwiczenia i zabiegi oczyszczające są dokonywane w nas i względem nas przez Niego jako przedstawiciela Ojca, widoczny jest w wypowiedzi tego samego Apostoła: „Strasznać rzecz jest wpaść w ręce Boga żywego” [Hebr. 10:31]. Płynie stąd nauka, że nie jesteśmy bezpośrednio w rękach żyjącego Boga ani bezpośrednio pod Jego nieugiętym prawem. Jesteśmy w Chrystusie Jezusie, przykryci Jego zasługą, przyjmowani poprzez Niego jako naszą Głowę i Mistrza, którego krew umożliwiła nam korzystanie z miłosiernych postanowień Przymierza Abrahamowego.
NADZÓR CHWALEBNEJ GŁOWY NAD CIAŁEM
Nie moglibyśmy wątpić w miłość i troskliwość naszej uwielbionej Głowy w stosunku do Kościoła (Ciała, Oblubienicy), nawet gdybyśmy nie mieli Jego wyraźnych wypowiedzi na ten temat. Jednak w swym ostatnim przesłaniu do wiernych sam dokładnie wskazuje, że to On jest tym, który siedzi przetapiając i oczyszczając pozaobrazowych Lewitów [Mal. 3:3], w tym Królewskie Kapłaństwo. Posłuchajmy słów adresowanych do siedmiu zborów Azji Mniejszej symbolizujących siedem okresów w doświadczeniach jednego Kościoła:
„Pamiętajże tedy, skądeś wypadł, a pokutuj, (…) a jeśli nie chcesz, przyjdę przeciwko tobie rychło, a poruszę świecznik twój.” „Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota.” „Ale mam nieco przeciwko tobie. (…) Pokutujże, a jeśli nie będziesz, przyjdę przeciwko tobie w rychle i będę walczył z nimi mieczem ust moich.” „Temu, co zwycięży, dam jeść z onej manny skrytej.” „Ale mam nieco przeciwko tobie, iż niewieście Jezabeli dopuszczasz (…).