6 tom paruzyjny – wykład IX – str. 420
Sąd Nowego Stworzenia
„WIE PAN, JAK”
– 2 PIOTRA 2:9 –
„…ufać będę, a nie ulęknę się…” – Izaj. 12:2
Nad horyzont nadciągają burzowe chmury.
Raz po raz rozbrzmiewa głośny grzmot.
Blaski błyskawic są nagłe i straszne,
Jednak nie ma w twej piersi lęku i drżenia,
bo czyż Pismo nie mówi i nie pokazuje,
że Pan wie, jak, i zawsze swój lud wyratuje!?
Błysk mieczy widoczny w oddali,
Jęk słychać bólu i śmiertelnych ran;
Bitwa się wzmaga, rozlew krwi gwałtowny,
To jednak strachu w tobie nie obudzi,
bo czyż Pismo nie mówi i nie pokazuje,
że Pan wie, jak, i zawsze swój lud wyratuje!?
Przeciwnik chytrze naciera i przebiegle,
wielu doprawdy wpada w jego sidła;
Wiadome nam są jednak szatańskie zasadzki
i nie boimy się wcale jego podłych prób,
bo czyż Pismo nie mówi i nie pokazuje,
że Pan wie, jak, i zawsze swój lud wyratuje!?
Pan wie, jak, choć czasem gubimy ślad
i nie bardzo wiemy, jaką ścieżką iść,
lecz odkąd Mądrość Wieczna nas prowadzi,
Słowo, które wyrzekł, usuwa wszelki strach,
bo czyż Pismo nie mówi i nie pokazuje,
że Pan wie, jak, i zawsze swój lud wyratuje!?
Pan wie, jak – jest w słabościach naszych siłą,
słońca nadzieją zza burzowych chmur,
zapewnieniem pokoju pośród każdej bitwy,
drogą ucieczki przed lękiem i pokusą wszelką,
bo czyż Pismo nie mówi i nie pokazuje,
że Pan wie, jak, i zawsze swój lud wyratuje!?